Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΑΝ ΒΡΕΙΤΕ ΕΝΑ ΖΩΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΤΕΙ

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΑΝ ΒΡΕΙΤΕ ΕΝΑ ΖΩΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΤΕΙ

Ιατρικές & Νομικές Ενέργειες

  1. ΤΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ :

Εντομοκτόνα, Βαρφαρίνη (ποντικοφάρμακο) και τριμμένα γυαλιά αναμεμειγμένα με γευστικότατο φαγητό κονσέρβα, λουκάνικα, ωμό κρέας. Τα τριμμένα γυαλιά συνήθως δίνονται μέσα σε κιμά. Τα δηλητήρια αυτά προκαλούν αφάνταστο πόνο στα ζώα. Για τα 2 πρώτα υπάρχουν αντίδοτα. Για τα τριμμένα γυαλιά όχι. Η στρυχνίνη δε περιλαμβάνεται διότι δε πωλείται (νόμιμα…) στην Ελλάδα.

  1. ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΕΑΝ ΕΝΑ ΖΩΟ ΕΙΝΑΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟ. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ :

Οργανοφωσφορικά δηλητήρια (εντομοκτόνα σε υγρό ή σκόνη) : σιελόρροια, έντονη δακρύρροια, μύσις (σμίκρυνση) της κόρης του οφθαλμού, μυϊκά τινάγματα, ασθματική αναπνοή, τρέμουλο, σπασμοί, κώμα.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ : Πηγαίνετε το ζώο σε κτηνίατρο το γρηγορότερο. Εν τούτοις για να δώσετε τη δυνατότητα στο ζώο να επιβιώσει θα πρέπει να μάθετε να δίνετε τις πρώτες βοήθειες.

Α) Προκαλέστε εμετό : Δώστε αλάτι ή σόδα φαγητού διαλυμένο σε χλιαρό νερό (30 – 60 cc διαλύματος). Μετά τον εμετό, ταμπλέτες ενεργού άνθρακα καθυστερούν την απορρόφηση του δηλητηρίου, αλλά αυτή τι στιγμή τις βρίσκουμε λίγο δύσκολα στην Ελλάδα.

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ : Εάν το ζώο δείχνει σημάδια νευρικότητας όπως τρέμουλο, ζάλη, κατάρρευση, μη προσπαθήσετε να δώσετε εμετικό, μπορεί να προκληθεί πνευμονία εξ εισροφήσεως. Συνεχίστε με το επόμενο στάδιο.

Β) Κάνετε ένεση ατροπίνης (1 φιαλίδιο σε γάτα ή μικρόσωμο ζώο, 2 ή 3 φιαλίδια σε μεγαλόσωμο ζώο). Η ενδοφλέβια χορήγηση έχει τη γρηγορότερη απορρόφηση, η ενδομυϊκή απορροφάται πιο αργά και η υποδόρια ακόμα αργότερα.

Βαρφαρίνη (ποντικοφάρμακο) : Μερικές φορές δεν υπάρχουν συμπτώματα για 2 – 3 μέρες. Κατόπιν εμφανίζονται στο σώμα ή τα ούλα κηλίδες κόκκινες, μοβ ή σκούρες μπλε, σημάδι εσωτερικής αιμορραγίας. Τα ούλα θα είναι πολύ αναιμικά. Η Βαρφαρίνη καταστρέφει το μηχανισμό πήξεως του αίματος και έτσι το ζώο μπορεί να αιμορραγεί από τη μύτη, το στόμα, το πέος, το πρωκτό, όπως και εσωτερικά.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ : Κονάκιον (Βιταμίνη Κ) για να βοηθηθεί η πήξη του αίματος, σε ενέσιμο διάλυμα, δόσης 5 – 20 mg, ανάλογα το μέγεθος και βάρος του ζώου.

Τριμμένα Γυαλιά : Η πιο θανατηφόρα μέθοδος, χωρίς αντίδοτο. Όμως το ζώο πρέπει να μεταφερθεί σε κτηνίατρο το γρηγορότερο για να γίνει προσπάθεια διάσωσης.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ : Όταν ένα ζώο έχει δηλητηριαστεί από εντομοκτόνα ή τριμμένα γυαλιά είναι πολύ ευαίσθητο στο φως και τον θόρυβο, προστατέψτε το. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει για την Βαρφαρίνη (ποντικοφάρμακο). Επειδή όμως συνήθως δε γνωρίζουμε για τι δηλητήριο πρόκειται το καλύτερο είναι κατά τη μεταφορά σε κτηνίατρο να έχετε το ζώο σκεπασμένο, ήσυχο και άνετο.

  1. ΕΑΝ ΤΟ ΖΩΟ ΕΧΕΙ ΠΕΘΑΝΕΙ, ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΤΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ :

Νόμος 1197 (1981) : <<όποιος σκοτώνει, κακοποιεί ή απειλεί ζώα που προστατεύονται από την ισχύουσα νομοθεσία ή τα εγκαταλείπει τιμωρείται σύμφωνα με το Άρθρο 8 του ποινικού κώδικα>>.

Νόμος 3617 (1992) : <<Κανείς δε μπορεί να υποβάλλει οποιοδήποτε ζώο, σε αναίτιο πόνο, αγωνία ή στρες. Κανείς δεν επιτρέπεται να εγκαταλείπει το κατοικίδιο του>>.

Η εφαρμογή αυτού του νόμου έχει ανατεθεί στο Υπουργείο Εσωτερικών (Δήμοι, Κοινότητες) και στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως (Αστυνομία). Μπορείτε λοιπόν να αναφέρετε το περιστατικό στον Δήμο και στην Αστυνομία της περιοχής. Δεν είστε υποχρεωμένοι να ξέρετε ποιος δηλητηρίασε τα ζώα. Κάντε μήνυση κατ’ αγνώστων. Τοξικολογική εξέταση μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν αποδεικτικό στοιχείο. Να επιμένετε επίσης να καταγραφή το γεγονός στο βιβλίο συμβάντων.

Επίσης θα πρέπει να αναφέρετε το γεγονός στον κτηνίατρο και στο φιλοζωικό σωματείο της περιοχής και εάν μπορείτε να έχετε φωτογραφίες του περιστατικού.

Εάν ξέρετε ποιος δηλητηρίασε τα ζώα μπορείτε να κινηθείτε δικαστικά. Οι αποδείξεις που χρειάζεστε είναι :

1) Ένας μάρτυρας

2) Όνομα και διεύθυνση του ατόμου που δηλητηρίασε τα ζώα

3) Τοξικολογική εξέταση – αναφορά του αιτίου του θανάτου, από το Τοξικολογικό Εργαστήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Εάν ζείτε εκτός Αθηνών ρωτείστε την Αστυνομία για το κοντινότερο νόμιμο Τοξικολογικό Εργαστήριο. Εάν έχουν χρησιμοποιηθεί τριμμένα γυαλιά, δείγμα από το στομάχι του ζώου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τοξικολογική εξέταση.

  1. ΠΩΣ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΖΩΩΝ :

- Στειρώστε τα αδέσποτα της γειτονιάς σας, ώστε να μην γεννηθούν νέα θύματα.

- Μην προσπερνάτε όσα κουταβάκια ή γατάκια συναντάτε στο δρόμο, δε θα επιβιώσουν, προσπαθήστε να βρείτε σπίτια γι’ αυτά. Μία φωτογραφία, ένα κειμενάκι που περιέχει μία μικρή περιγραφή του ζώου συν το τηλέφωνό σας και η αποστολή τους σε εφημερίδες και περιοδικά που δημοσιεύουν δωρεάν αγγελίες μπορεί να είναι αρκετά για να τους σώσουν τη ζωή !

- Στειρώστε το δικό σας ζώο για να αποτρέψετε την γέννηση ανεπιθύμητων σε εσάς ζώων. Πολλά εγκαταλελειμμένα ζώα προέρχονται από σπίτια. Ποιος τα εγκαταλείπει? Όχι βέβαια η μητέρα τους..!

- Προστατέψτε το δικό σας ζώο. Πολλά ζώα δηλητηριάστηκαν μέσα στο ίδιο τους το σπίτι ή σε μία βόλτα.

- Μην εγκαταλείπετε το κατοικίδιο σας. Ο νόμος το απαγορεύει, δε θα επιβιώσει στο δρόμο, πιθανότατα θα πεθάνει δηλητηριασμένο.

  1. ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΙΝΗΘΕΙΤΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΟΥ ΕΙΔΑΤΕ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ :

Βρείτε κάποιον μάρτυρα. Μαζέψτε το δηλητήριο και στείλτε το για τοξικολογική ανάλυση. Αναφέρετε το περιστατικό στην Αστυνομία μέσα σε 24 ώρες, εάν μπορείτε δώστε το όνομα και τη διεύθυνση του ατόμου που είδατε. Αυτή η περίπτωση μπορεί να εκδικασθεί με Αυτόφωρη διαδικασία μέσα σε 48 ώρες (Αυτόφωρο).

  1. ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΚΙΝΗΘΕΙΤΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΠΕΙΛΕΙ ΝΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΙ ΖΩΑ :

Αναφέρετε το γεγονός στην Αστυνομία.

Θα βοηθούσε εάν είχατε μάρτυρα (όχι συγγενικό σας πρόσωπο). Δώστε το όνομα και την διεύθυνση του ατόμου που απειλεί (εάν το ξέρετε) και ζητείστε από την Αστυνομία να επισκεφθεί το άτομο αυτό σαν προειδοποίηση. Εάν η απειλή εκτοξεύθηκε εναντίον αδέσποτου ζώου, ειδοποιήστε το Φιλοζωικό Σωματείο της περιοχής και πηγαίνετε μαζί με ένα μέλος του στην Αστυνομία, όπου θα πείτε ότι τα ζώα προστατεύονται, στειρώνονται και εμβολιάζονται και δεν αποτελούν απειλή για τη γειτονιά. Να επιμείνετε να καταγραφεί το γεγονός. Αναφέρετε την απειλή και στον τοπικό Δήμο. Το γεγονός ότι έχει καταγραφή η απειλή του το πιο πιθανό είναι να τον σταματήσει. Εάν όχι τότε στο πρώτο κρούσμα μπορείτε να αξιοποιήσετε την αναφορά σας αυτή στην Αστυνομία και να τον κάνετε να ‘’πληρώσει’’ για τις πράξεις του.

  1. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΘΕΙΤΕ ! :

Έχετε μαζί σας κουτί πρώτων βοηθειών με εμφιαλωμένο νερό, αλάτι, ατροπίνες και σύριγγες και αυτό το φυλλάδιο. Βάλτε αυτά τα πράγματα σε μία πλαστική σακούλα στο αυτοκίνητό σας ή στη τσάντα σας. Ρωτείστε το κτηνίατρο σας πώς να δώσετε τις πρώτες βοήθειες και σε τι ποσότητες. Μπορεί να σώσει τη ζωή του ζώου σας !

Διδάξτε στα παιδιά σας ότι η δηλητηρίαση είναι τρομερό έγκλημα !

Ας προσπαθήσουμε όλοι να αποτρέψουμε τους ανθρώπους να δολοφονούν να τα ζώα !

Ενας φρικτός θάνατος και πολύ άδικος !!

Φόλες και προστασία

Προσοχή
η διαδικασία είναι δύσκολη και επίμονη , χρειάζεται δε εμπειρία εφαρμογής , και βεβαίως ό χρόνος - ένταση εφαρμογή της εξαρτάτε και από τον χαρακτήρα του κάθε σκύλου που είναι διαφορετικός από άτομο σε άτομο .
Συνιστούμε λοιπόν να επισκεφτείτε κάποιο επαγγελματία για την εφαρμογής της .
Επίσης οι παρακάτω πληροφορίες παρέχονται μόνο εγκυκλοπαιδικά και όχι για χρήση από μη επαγγελματίες εκπαιδευτές .


Οι σκύλοι λόγω τις συνήθειας τους να τρώνε κάθε τρόφιμο που βρίσκουν στη γη, συχνά δηλητηριάζονται.
Πολλές φορές γίνονται θύματα της φόλας του βάρβαρου και μάταιου αντιλυσσικού αυτού μέτρου, το οποίο παρότι καταργήθηκε εξακολουθεί να ισχύει σε μερικές επαρχίες.
Εξ΄ αμελείας δε των ίδιων των κυνηγών, βρίσκουν τον θάνατο κατά τη θήρα από δηλητηριασμένα δολώματα, προορισμένα για τα επιβλαβή παρ' όλο που έχουν απαγορευτεί και μη εγκαίρως ή παντελώς αποσυρθέντα.
Δηλητηριάζονται επίσης και εντός των αυλών και των κήπων από κυνοφόβων κλεφτών, φθονερών και εν γένει εχθρών.

Μερικοί τέτοιοι κακούργοι, που δεν μπορούν να προμηθευτούν δηλητήριο, χρησιμοποιούν τα κοινά ποντικοκτόνα φάρμακα, που περιέχουν αρσενικό, φώσφορο, στρυχνίνη, ή παρασκευάζουν όμοια θανατηφόρα ένζυμα με κεφαλές πυρείων που περιέχουν φώσφορο ή με κομματίδια σπόγγου συνδεδεμένα από λεπτό σύρμα.
Η φόλα είναι το όπλο πολλών φαύλων, που συνηθίζουν να τη χρησιμοποιούν ποικιλοτρόπως εναντίον του αναίτιου σκύλου, ως επί το πλείστον για να τιμωρήσουν ψυχικό και να ζημιώσουν υλικά τούς συνανθρώπους τους.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ:
Η σωτηρία του σκύλου έγκειται στην άμεση πρόκληση εμετού.
0 ιδιοκτήτης μόλις αντιληφθεί ότι ο σκύλος του έπεσε θύμα της φόλας οφείλει να ενεργήσει παρ' όλα αυτά για την εκκένωση του στομάχου του.
Υπάρχουν πολλά εμετικά φάρμακα στο εμπόριο.
Αν δεν είναι δυνατή η άμεση προμήθεια αυτού του φαρμάκου ή υποδόρια ένεση, θα χρησιμοποιηθεί όμοια με πολύ καλό αποτέλεσμα, ο θειικός χαλκός, η κοινή γαλαζόπετρα σε διάλυση 2 % (δηλαδή μισό κουταλάκι γαλαζόπετρα σ' ένα ποτήρι χλιαρό νερό) και θα χορηγηθεί σε κουταλιές λίγο-λίγο, έως ότου εκδηλωθούν οι σπασμοί του εμετού.
Αν το ατύχημα συμβεί στο κυνήγι ή σε ώρα που είναι αδύνατη η εύρεση τέτοιων εμετικών, θα δοθεί τότε στο σκύλο χλιαρό αλατισμένο νερό, το οποίο ως επί το πλείστον προκαλεί εμετό εντός ολίγων λεπτών.

Όταν όμως η δηλητηρίαση του σκύλου γίνει αργά αντιληπτή, οι ελπίδες διάσωσης είναι ελάχιστες και είναι πάντα απαραίτητη η παρέμβαση του κτηνίατρου.
Η θεραπεία εξαρτάται κυρίως από την άμεση γνώση του ατυχήματος και από την φύση και την ποσότητα του εισαχθέντος δηλητηρίου.
Πολλές φορές η θεραπευτική βοήθεια είναι αδύνατη ή γιατί το δηλητήριο δρα αστραπιαία ή γιατί η δηλητηρίαση συνέβη εν αγνοία του ιδιοκτήτη, όπου απρόοπτα βρίσκεται προ του σπαραγμένου ή ήδη νεκρού πολύτιμου συντρόφου του.

Εκ τούτου προκύπτει ότι για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο ο σκύλος να γίνει θύμα φόλας, είναι απαραίτητη η προφύλαξη του από τέτοιο κίνδυνο. Γι' αυτό συνίσταται η εκγύμναση του να μην τρώει τίποτα απευθείας από κάτω, από τη γη.
Τέτοια εξάσκηση λέγεται «απάρνηση του δολώματος» και είναι ευδίδακτη.
Κάθε κυνηγός γνωρίζει πόση αξία έχει ένας καλός σκύλος, ο σύντροφος του, πόσες θυσίες έγιναν για την εκτροφή και την εκγύμναση του και πόσ ο δύσκολο είναι να βρεθεί ένας άλλος εξίσου καλός. Είναι επίσης προφανής η μεγάλη σημασία της βραχυχρόνιας και ειδικής εκγύμναση του από το κυνηγό και γι' αυτό παρακάτω υποδεικνύονται μερικές πρακτικές μέθοδοι:

Η ΚΛΑΣΙΚΗ
Αυτή αποτελείται από τρείς ασκήσεις και απαιτεί ένα βοηθό.

Α'Άσκηση: Ο κυνηγός εκγυμναστής θα κρατά πάντα από το λουρί το σκύλο, ο δε βοηθός θα του προσφέρει ένα ορεκτικό δόλωμα (κρέας, κεφτές , τυρί) και μόλις ο σκύλος θα τεντώσει χαρούμενος το λαιμό και θ' ανοίξει το στόμα για να το αρπάξει θα του δώσει αιφνιδίως ένα ισχυρό χαστούκι.
Συγχρόνως δε ο εκγυμναστής θα τον τραβήξει από το λουρί και θα τον διατάξει υψηλόφωνα «Όχι».
Ο σκύλος στην αρχή θα μείνει έκπληκτος και θα του παραμείνει μυστηριώδης η αιτία του χαστουκιού.
Γι' αυτό θα προσπαθήσει δεύτερη και τρίτη φορά να φάει το προσφερθέν λίχνευμα. Αλλά γρήγορα θα συνδυάσει το δόλωμα με τη τιμωρία (ο σκύλος έχει πολύ ανεπτυγμένη την έννοια του συνδυασμού) και στην έκτη , έβδομη προσφορά, θα γυρίσει το κεφάλι προς το άλλο μέρος.
Το χαστούκι μπορεί να αντικατασταθεί με καπνό αποτσίγαρου. Μόλις ο σκύλος θ' αγγίξει το προσφερθέν δόλωμα, ο βοηθός θα του τρίψει πάραυτα τη μούρη του με αυτή την ουσία, ενώ ταυτόχρονα ο εκγυμναστής θα τον τραβήξει από το λουρί και θα του φωνάξει «Όχι». Ο σκύλος θα ερεθιστεί και θα αρχίσει να φτερνίζεται μετά από μερικές δοκιμές δε, δεν θα ξαναπέσει στην απάτη.
Αν ο σκύλος είναι ενεργητικός χαρακτήρας και όταν πια θα αρνείται το δόλωμα, ο εκγυμναστής θα τον παρακινήσει να λάβει επιθετική στάση (με γαυγίσματα κ.λ.π) εναντίον του βοηθού, ο οποίος θα προσποιείται τον κατατρομαγμένο.

Β'Άσκηση: Μετά από 10 τέτοια μαθήματα περίπου, ο βοηθός θα αρχίσει να του ρίχνει δολώματα στα πόδια και η διαγωγή θα είναι πάντα η ίδια τραβήγματα του λουριού, ισχυρά «Οχι» και στην ανάγκη χαστούκια ή καπνός.
0 βοηθός και το δόλωμα θα ανταλλάσσονται συχνά για να αντιληφθεί καλά ο σκύλος ότι οφείλει να αρνείται από οποιονδήποτε και οτιδήποτε του προσφέρεται.
Αφού επιτευχθεί και αυτή η διαδικασία, ο κυνηγός κατόπιν θα τον περιφέρει, πάντα κρατούμενος από το λουρί στο μέρος που προηγουμένως ρίχτηκαν τα δολώματα και θα του συμπεριφερθεί επιπληκτικά όπως παραπάνω, αν τυχόν αποπειραθεί ν' αρπάξει κανένα.
Όταν εν τέλει θα επιδείξει πλήρη αδιαφορία και αηδία για αυτήν εκ της γης τροφή, θα του χορηγούνται έπαινοι και χαϊδεύματα, όπως επίσης και αμοιβή, π.χ ένα κομμάτι κρέας παρμένο από την τσάντα ή την τσέπη, αλλά ποτέ από χάμω.

Γ'Άσκηση: Έπειτα θα αφεθεί ελεύθερος εν μέσω δολωμάτων και υπό την κρυφή επιτήρηση του εκγυμναστή, ο οποίος θα είναι έτοιμος να τον επιπλήξει με την παραμικρή παρεκτροπή.
Όταν θα φτάσει στο σημείο που δεν θα καταδέχεται ούτε να κοιτάξει το δόλωμα, θα παροτρύνεται ακόμη περισσότερο να λαμβάνει επιθετική συμπεριφορά σε όσους του ρίχνουν χάμω τροφή. Μ' αυτή τη μέθοδο, εντός ενός μήνα ο σκύλος θα μάθει όχι μόνο ν' αρνείται να φάει φαγητό από χάμω, αλλά και θα εναντιώνεται με γρυλισμούς και γαβγίσματα σε όποιον θελήσει να του το ρίξει.

Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΕΜΕΤΟΥ
Αυτή συνίσταται στην πρόκληση εμετού κάθε φορά που ο σκύλος τρώει το δόλωμα για την εκτέλεση αυτού του συστήματος αρκεί να προστεθεί μια κουταλιά της προλεχθείσας διαδικασίας θειικού χαλκού ή λίγη σκόνη σε κάθε δόλωμα και να τοποθετηθούν όλα σε τόπο που κυρίως συχνάζει ο σκύλος (αυλή, κήπος). Μετά 1-2 δολώματα που θα καταβροχθίσει θα του έλθει εμετός και μετά από λίγες μέρες από αυτή την εμπειρία θα αισθανθεί τόση αηδία που δεν θα παίρνει πλέον τίποτα από το έδαφος.

Οι κυνηγοί της Δ. Ευρώπης χρησιμοποιούν ένα είδος παγίδας που είναι σαν το δικό μας ξύλο δόκανο για ποντικούς και πτηνά. Είναι αναγκαίο όπως ο σιδηρούς κλοιός αντικατασταθεί από μαλακό σύρμα για να μη προκαλέσει τραύμα στη μούρη του σκύλου. Τίθεται ως δόλωμα ένα κομμάτι κρέας ή τυρί και το δόκανο καλύπτεται από άμμο ή χώμα.
0 σκύλος θα είναι νηστικός και μόλις μυριστεί το δόλωμα θα τρέξει κατ1 ευθείαν να το αρπάξει, αλλά θα λάβει ένα τέτοιο φόβο αλλά και πόνο από το κτύπημα του δόκανου, που θα ξεχάσει γρήγορα αυτή τη συνήθεια. Με αυτή την μέθοδο επιτυγχάνονται εξαιρετικά αποτελέσματα και για τους κοπροφάγους σκύλους (το δόλωμα θα είναι εκ κοπράνων).

Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ
Στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Γερμανία εφαρμόζουν με μεγάλη επιτυχία το ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά για εμάς αυτό είναι λίγο επικίνδυνο. Ρίχνουν σ' ένα μέρος μερικά δολώματα συνδεδεμένα από ηλεκτρικό σύρμα χαμηλής τάσεως. 0 σκύλος τρέχει για να φάει και λαμβάνει μια ελαφρά ανατίναξη που δεν θα την λησμονήσει ποτέ στη ζωή του.
Όλες αυτές οι μέθοδοι είναι εξίσου καλές και επιτυγχάνεται αοφαλώς ο σκοπός, αρκεί να εκτελεσθούν με την δέουσα επιμέλεια. 0 καθένας μπορεί να διαλέξει το σύστημα της αρεσκείας του ή να μεταβεί από το ένα στο άλλο. Πάντως είναι αναγκαίο όπως κάθε 2-3 μήνες να υποβάλεται και ο τελείως εκγυμνασμένος σκύλος σε κάποια δοκιμή, για να συγκρατεί πάντα στη μνήμη του την απάρνηση του δολώματος.
Ομοίως πρέπει να δίδεται το φαγητό του στη γαβάθα και πάντα από τον συγκεκριμένο άνθρωπο κυνηγό εκπαιδευτή.

TO ΦΙΜΩΤΡΟ
Υπάρχει όμως και η πιο εύκολη μέθοδος όσο αφορά την καταπίεση του σκύλου το φίμωτρο !
Πολλοί συνάδελφοι , ιδικά λαγάδες έχουν καταφύγει σε αυτήν την μέθοδο προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να σώσουν τα σκυλιά τους !
Προσοχή , το φίμωτρο πρέπει να έχει τέτοια κατασκευή ώστε να μην ενοχλεί το σκυλί στην αναπνοή του και στην έντονη εργασία του , αλλά και να είναι έτσι κατασκευασμένο ώστε να μην επιτρέπει να φάει τίποτε από το έδαφος και ακόμη καλύτερα ούτε να γλείψει !
Η προσαρμογή του στον σκύλο χρειάζεται επιμονή και υπομονή ξεκινώντας από το σπίτι και τις καθημερινές εργασίες , φορώντας το σταδιακά στο ζώο μέχρι να το συνηθίσει , κατόπιν το ίδιο σε περιπάτους , εξόδους και τέλος στο κυνήγι , αυξάνοντας κατά διαστήματα την παραμονή του !

Βιβλιογραφία :Ξένα και ελληνικά έντυπα εκπαιδευσης

ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΙΣ ΣΚΥΛΩΝ


Δύσκολη η πάταξη...


Σοβαρά προβλήματα με δηλητηριάσεις σκύλων αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Κύπρος του 2010. Οι αρμόδιες αρχές αδυνατούν να φέρουν σε πέρας το έργο τους και να παρουσιάσουν στα δικαστήρια τους ενόχους. Οι ουσίες που χρησιμοποιούνται σαν δηλητήρια πωλούνται ελεύθερα στην κυπριακή αγορά, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο.


Δρ. Μαριάννα Γεωργίου, Κτηνίατρος


Οι τυχαίες δηλητηριάσεις είναι σπάνιες, συνήθως συμβαίνουν με τη λήψη δηλητηριωδών φυτών, με τυχαία κατάποση φυτοφαρμάκων, απορρυπαντικών ή άλλων χημικών ουσιών και με την πρόσληψη χαλασμένων ζωοτροφών. Η δηλητηρίαση από πρόθεση είναι ένα εγκληματικό φαινόμενο, το οποίο δυστυχώς παρατηρείται πολύ συχνά στην Κύπρο. Οι αδίστακτοι δολοφόνοι δρουν ανενόχλητοι στην ύπαιθρο, αλλά και στις κατοικημένες περιοχές του νησιού μας, σκορπίζοντας τον θάνατο. Οι κακόβουλες δηλητηριάσεις ευθύνονται για μερικές χιλιάδες θανάτους σκυλιών κάθε χρόνο, κάτι ανατριχιαστικά αδιανόητο για ένα Ευρωπαϊκό κράτος.


Δηλητήριο μπορεί να αποτελέσει οποιαδήποτε ουσία που μπορεί να επιφέρει ένα επιβλαβές αποτέλεσμα όταν χορηγηθεί με ή χωρίς πρόθεση σε ένα ζωντανό οργανισμό. Η γκάμα των δηλητηρίων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τον κάθε αδίστακτο δολοφόνο είναι τεράστια και η πρόσβαση σ’ αυτά πανεύκολη. Σαν δηλητήρια μπορούν να χρησιμοποιηθούν στα φονικά τους χέρια εκατοντάδες φυσικές και χημικές ουσίες, από τα πιο απλά απορρυπαντικά που έχουμε όλοι στα σπίτια μας, μέχρι τα φυτοφάρμακα, τα ανθρώπινα φάρμακα και τα φάρμακα για την καταπολέμηση των εκτοπαρασίτων των ζώων. Στην Κύπρο οι πλείστες δηλητηριάσεις σκυλιών οφείλονται στα οργανοφωσφορικά και καρβαμιδικά, που χρησιμοποιούνται κυρίως στη γεωργία ως φυτοφάρμακα ή στην κτηνοτροφία για την καταπολέμηση των εκτοπαρασίτων των ζώων. Κυκλοφορούν είτε σε μορφή σκόνης είτε σε υγρή μορφή. Κάποιες από αυτές τις ουσίες χορηγούνται σε πολίτες μόνο με ειδική συνταγή, είναι άοσμες και περιέχουν πικραντικές ουσίες, ώστε να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν δηλητήρια. Kάποιες άλλες, όμως, φτάνουν πανεύκολα στα χέρια όποιου τις αναζητήσει και δεν περιέχουν καν πικραντικές ουσίες. Ας μην ξεχνάμε βέβαια και το παράνομο εμπόριο μέσω κατεχομένων, που κάνει την πρόσβαση σε αυτές τις ουσίες πανεύκολη.


Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη γνώση για να παρασκευαστεί ένα θανατηφόρο δόλωμα. Οι πιο πάνω ουσίες μπορούν να τοποθετηθούν σε ζουμερά δελεαστικά κομμάτια κρέατος, σε κομμάτια από λίπος, σε τρεχούμενα νερά, σε ζωοτροφές, σε κόλλα-παγίδα των ποντικών, ώστε να κολλήσει στα πόδια του σκύλου και στην προσπάθεια του να καθαριστεί να το καταπιεί και όπου αλλού οδηγήσει η φαντασία των εφευρετών του θανάτου.


Πολλοί σίγουρα θα αναρωτιέστε για τους λόγους που οδηγούν αυτούς τους ανεγκέφαλους στην τοποθέτηση δηλητηρίων. Λοιπόν, δηλητήρια που τοποθετούνται στην ύπαιθρο, τοποθετούνται για την καταπολέμηση αλεπούδων, λαγών, πουλιών και οποιουδήποτε ζωικού οργανισμού μπορεί να προκαλέσει βλάβη σε μια καλλιέργεια ή σε ένα βιότοπο.


Στην περίοδο του κυνηγίου, όπου συμβαίνουν και οι πιο πολλές δηλητηριάσεις, συνήθως τα δηλητήρια τοποθετούνται σε συγκεκριμένες περιοχές για να απομακρύνουν τους κυνηγούς από αυτές. Οι τόπακες μιας περιοχής, που μεγάλωσαν σε αυτή τη περιοχή και την κυνηγούν από τα παιδικά τους χρόνια, συχνά βάζουν δηλητήρια για να αποτρέψουν νέους κυνηγούς να κυνηγούν σε αυτή την περιοχή και στη συνέχεια οι παθόντες το ανταποδίδουν στους τόπακες, τοποθετώντας κι αυτοί με τη σειρά τους δηλητήρια. Στο κυνήγι, τα δηλητήρια μπορεί ακόμα και να τοποθετηθούν κάτω από οδηγίες, για εκδίκηση συγκεκριμένων ανθρώπων, λόγω αντιζηλίας, στα αυτοκίνητα, στους κυνηγότοπους, στα μονοπάτια, στα κλουβιά των σκύλων, ακόμα και στα καφενεία που συχνάζουν μετά την κυνηγετική εξόρμηση οι συγκεκριμένοι κυνηγοί. Επίσης, τώρα τελευταία, ορισμένοι έμποροι κυνηγετικών σκύλων τοποθετούν δηλητήρια που προορίζονται για συγκεκριμένα άτομα, με σκοπό να θανατωθούν τα σκυλιά τους ώστε να αγοράσουν άλλα από αυτούς.

Σε κατοικημένες περιοχές, οι κομπλεξικοί μιας γειτονιάς που ενοχλούνται από το γαύγισμα, τη δυσοσμία ή και μόνο από την παρουσία σκύλων στην περιοχή τους, συχνά τοποθετούν τα δηλητήρια στους δρόμους, στις αυλές σπιτιών, στα κλουβιά των σκύλων, ακόμα και στο φαγητό τους. Δηλητήρια επίσης τοποθετούνται για την εξάλειψη των αδέσποτων ζώων, ακόμα και σε πάρκα ή δημόσιους χώρους, όπου συχνάζουν πολλές φορές σε αγέλες.

Στην περίπτωση που κάποιος σκύλος καταναλώσει δηλητήριο με οργανοφωσφορικά ή καρβαμιδικά, τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως αμέσως μετά τη λήψη της τοξικής ουσίας ή το πολύ μέσα στα πρώτα 5 λεπτά. Το ζώο μερικά δευτερόλεπτα από την κατάποση του δηλητηρίου, ξεκινά να συμπεριφέρεται περίεργα, είναι ανήσυχο, χάνει την ισορροπία του, κάνει κυκλικές κινήσεις και ξεκινά να σαλιαρίζει. Στη συνέχεια αρχίζει να τρέμει, να έχει σπασμούς, η κόρη των ματιών του μικραίνει, τα σάλια του τρέχουν, αδυνατεί να σταθεί στα πόδια του, παρουσιάζεται αταξία κατά την κίνηση, εμετοί, διάρροια και βραδυκαρδία. Η αναπνοή του γίνεται ολοένα και πιο αργή. Όσο περνά ο χρόνος η δύσπνοια, η οποία οφείλεται στις αυξημένες βρογχικές εκκρίσεις και στη βρογχοσυστολή, γίνεται ολοένα και πιο έντονη. Ο θάνατος τελικά επέρχεται λόγω της παράλυσης των αναπνευστικών μυών.


Στην περίπτωση που ένα σκυλί εμφανίσει συμπτώματα δηλητηρίασης, βασική είναι η ψυχραιμία του ιδιοκτήτη, ο οποίος θα πρέπει να δώσει τις πρώτες βοήθειες στο ζώο του μέχρι την προσαγωγή του στην πλησιέστερη κτηνιατρική κλινική. Ο ιδιοκτήτης θα πρέπει σε πρώτη φάση να προσπαθήσει να προκαλέσει εμετό στο ζώο του και να χορηγήσει το αντίδοτο του δηλητηρίου, την ενέσιμη ατροπίνη. Οι ουσίες που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε στο σπίτι για την πρόκληση εμετού, είναι το πυκνό αλατόνερο, το σιρόπι ιπεκουάνας και υπεροξείδιο του υδρογόνου (οξυζενέ). Επίσης, πρόκληση εμέτου μπορεί να γίνει με υποδόρια ή ενδομυϊκή έγχυση ενέσιμου εμετικού φαρμάκου, της απομορφίνης. Αν το ζώο δεν έχει τις αισθήσεις του και βρίσκεται ήδη σε καταστολή, η πρόκληση εμετού θα πρέπει να αποφεύγεται, γιατί μπορεί να οδηγήσει σε εισρόφηση στους πνεύμονες και θάνατο του ζώου από πνιγμό. Αφού χορηγήσετε κάποιο εμετικό και χωρίς να χάσετε χρόνο περιμένοντας το ζώο να κάνει εμετό, θα πρέπει να κάνετε ενδομυϊκή ένεση ατροπίνης, σύμφωνα με τις οδηγίες του κτηνίατρου σας. Αφού κάνετε τα πιο πάνω, επικοινωνήστε άμεσα με κτηνίατρο και προσκομίστε το ζώο σε κάποια κλινική, ο χρόνος είναι κρίσιμος.


Οι δηλητηριάσεις πρέπει να καταγγέλλονται στον πλησιέστερο αστυνομικό σταθμό και εφόσον υπάρχουν τεκμήρια ή υποψιάζεστε κάποιο άτομο, να ανοίγεται υπόθεση. Αν έχετε ήδη χάσει το ζώο σας και θέλετε να κινηθείτε νομικά προς το άτομο που υποψιάζεστε, πρέπει να καταγγείλετε την υπόθεση στην αστυνομία και να ακολουθήσει νεκροψία του σκύλου, παρουσία της αστυνομίας, στο Τμήμα Κτηνιατρικών Υπηρεσιών. Ο σκοπός της νεκροψίας είναι να διερευνηθούν τα ακριβή αίτια του θανάτου του ζώου και να παρθούν δείγματα από τον οργανισμό του, που θα αποσταλούν για τοξικολογικές εξετάσεις στο Κρατικό Χημείο, ώστε να πιστοποιηθεί ότι ο θάνατος του ζώου προήλθε από δηλητηρίαση από οργανοφωσφορικά ή καρβαμιδικά, για να μπορέσει έτσι να προχωρήσει η υπόθεση στο δικαστήριο.


Παρά το ότι τα σκυλιά που χάνονται κάθε χρόνο από δηλητηριάσεις κυμαίνονται σε μερικές χιλιάδες, οι υποθέσεις που φθάνουν στα δικαστήρια είναι ελάχιστες. Από τις πληροφορίες που έχουμε, μέχρι στιγμής οι καταδίκες είναι ανύπαρκτες, λόγω αδυναμίας των αρμοδίων υπηρεσιών (Κτηνιατρικές Υπηρεσίες, Κρατικό Χημείο, Αστυνομία) να εξιχνιάσουν τις υποθέσεις αυτές. Τα αποτελέσματα των τοξικολογικών εξετάσεων του Kρατικού Xημείου καθυστερούν από μερικούς μήνες μέχρι και δύο χρόνια, με αποτέλεσμα το τελικό πόρισμα της νεκροψίας από τις κτηνιατρικές υπηρεσίες να καθυστερεί τόσο πολύ, που στο τέλος η υπόθεση ξεχνιέται κλεισμένη σε κάποιο συρτάρι και δεν φτάνει καν στο δικαστήριο.

tΙ ΕΙΝΑΙ exasa ton rodi tin m tertati tha mou to plirosete

Ι ΕΙΝΑΙ

Ο όρος «φόλα» αναφέρεται σε ένα σύνολο μεθόδων και τοξικών ουσιών που χρησιμοποιούνται για τη δηλητηρίαση κατοικίδιων και αδέσποτων ζώων.
Συμπολίτες μας αναμειγνύουν δηλητήρια ή τριμμένο γυαλί με φαγητό και το τοποθετούν σε σημεία προσβάσιμα από τα ζώα (σε πάρκα, δίπλα σε κάδους σκουπιδιών, σε ακάλυπτους και κοινόχρηστους χώρους πολυκατοικιών κ.α.).
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που άτυχοι ιδιοκτήτες βρήκαν το ζώο τους δηλητηριασμένο στην αυλή τους ή στο μπαλκόνι τους, αφού ο γείτονάς τους πέταξε τη φόλα εκεί.

ΦΟΛΑ – ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ

Το πρόβλημα της φόλας στην χώρα μας είναι ιδιαίτερα σοβαρό για τους ιδιοκτήτες μικρών ζώων. Αρκετοί έχουν βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να χάσουν ένα ζωάκι συντροφιάς με μεγάλο κόστος, κυρίως ψυχολογικό, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις και οικονομικό. Παρόλα αυτά το πρόβλημα αυτό δεν αφορά μόνο τους φιλόζωους και ιδιοκτήτες κατοικιδίων.

Κίνδυνος για τα μικρά παιδιά
Η φόλα αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για τα μικρά παιδιά. Πρόκειται για δηλητήριο σε ελκυστική και βρώσιμη μορφή και είναι πολύ εύκολο για ένα μικρό παιδάκι να μπει στον πειρασμό να το δοκιμάσει αν το βρει μπροστά του παίζοντας στο πάρκο ή στην αυλή του. Και φυσικά μια τέτοια κίνηση μπορεί να αποβεί μοιραία.

Οικονομικές Συνέπειες
Τα κατοικίδια σε πολλές περιπτώσεις είναι ιδιαίτερα πολύτιμα για τον ιδιοκτήτη τους σαν ζώα ράτσας για εκτροφή, φύλακες ή εκπαιδευμένοι βοηθοί ατόμων με ειδικές ανάγκες.

Ψυχολογικές Συνέπειες
Για ευαίσθητες ψυχολογικά κοινωνικές ομάδες, όπως τα μικρά παιδιά, οι ηλικιωμένοι ή τα άτομα με κατάθλιψη, η ξαφνική απώλεια ενός κατοικίδιου, ειδικά σαν αποτέλεσμα κακόβουλης πρόθεσης ενός συνανθρώπου τους, μπορεί να έχει ιδιαίτερα σοβαρές ψυχολογικές συνέπειες και να επηρεάσει την συνολικότερη υγεία τους.

Συνέπειες για το οικοσύστημα
Η φόλα σε αγροτικές περιοχές μπορεί να έχει καταστρεπτικές συνέπειες για τους ήδη μειωμένους πληθυσμούς συγκεκριμένων άγριων ζώων και πουλιών, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο το ευαίσθητο οικοσύστημα της χώρας μας.

Συνέπειες για τον τουρισμό
Η εικόνα δηλητηριασμένων ή ετοιμοθάνατων ζώων δεν είναι το καλύτερο θέαμα για τους αλλοδαπούς τουρίστες που αποτελούν πηγή εσόδων για τη χώρα μας. Το πρόβλημα αυτό, σε συνδυασμό με τον ανεπαρκή χειρισμό του θέματος των αδέσποτων ζώων αποτελεί συχνά θέμα κριτικής προς τη χώρα μας και αποτρεπτικό παράγοντα για φιλόζωους που σκέφτονται να μας επισκεφτούν. Δεν είναι ευχάριστο θέαμα εξάλλου να βλέπει κανείς στις διακοπές του ετοιμοθάνατα ή νεκρά ζωάκια στο δρόμο...

Το πρόβλημα της φόλας δεν αφορά μόνο τους φιλόζωους συμπολίτες μας και ιδιοκτήτες ζώων συντροφιάς.

Μας αφορά όλους!

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ
Γνωρίζετε την νομοθεσία: Σύμφωνα με το νόμο 3170/2003 η οποιασδήποτε μορφής κακοποίηση ή εγκατάλειψη ζώου τιμωρείται με πρόστιμο μέχρι και 1.500 ευρώ ή και ποινή εξάμηνης φυλάκισης.
Μην συμβάλλετε στη διαιώνιση του προβλήματος: φανείτε υπεύθυνοι ιδιοκτήτες.
• Φροντίζετε το κατοικίδιό σας να μη γίνεται ενοχλητικό και να μην αναστατώνει τους γείτονές σας.
• Στειρώστε το δικό σας ζώο για να αποτρέψετε τη γέννηση ανεπιθύμητων σε σας ζώων. Πολλά εγκαταλελειμμένα ζώα προέρχονται από σπίτια. Ποιος τα εγκαταλείπει; όχι βέβαια η μητέρα τους!
• Προστατέψτε το δικό σας ζώο. Πολλά ζώα δηλητηριάστηκαν μέσα στο ίδιο τους το σπίτι ή σε μια βόλτα.
• Στειρώστε τα αδέσποτα της γειτονιάς σας, ώστε να μη γεννηθούν νέα θύματα.
• Μην εγκαταλείπετε κουταβάκια, γατάκια ή το κατοικίδιο σας στο δρόμο, δεν θα επιβιώσουν. Πιθανότατα θα πεθάνουν δηλητηριασμένα ή χτυπημένα από αμάξι. Ο νόμος το απαγορεύει. Προσπαθήστε να βρείτε σπίτια γι' αυτά.
• Υποστηρίξτε ένα Φιλοζωικό Σωματείο και πάρτε εθελοντικά μέρος στα προγράμματά του. Ακόμα και μία ώρα την εβδομάδα μπορεί να βοηθήσει ώστε να υποφέρουν λιγότερα ζώα.
• Διαδώστε τα βήματα που πρέπει να γίνουν για να σωθεί ένα δηλητηριασμένο ζώο και τις αυστηρές ποινές που προβλέπει ο νόμος 3170/2003.
• Ειδοποιήστε τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ελάτε αμέσως σε επαφή με τα ΜΜΕ, αν στην περιοχή σας γίνουν μαζικές δηλητηριάσεις.
• Γράψτε στο Δήμαρχο ή στους Βουλευτές του νομού σας. Ζητήστε τους να λάβουν μέτρα κατά των δηλητηριάσεων και να φροντίσουν να εφαρμοστεί ο νόμος.


ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΑΝ ΒΡΕΙΤΕ ΖΩΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΤΕΙ
Τα συμπτώματα ποικίλουν ανάλογα με το δηλητήριο και την ποσότητά του.

Μπορεί να περιλαμβάνουν:

Υπερβολική σιελόρροια, μυϊκό τρόμο, έλλειψη συντονισμού κινήσεων, έντονο εμετό, διάρροια, παραλήρημα, σπασμούς, κατάρρευση.
• Μην πανικοβληθείτε! Μείνετε ψύχραιμοι για να το βοηθήσετε.
• Υπάρχει περίπτωση να μην έχει δηλητηριαστεί αλλά να έχει επιληπτική κρίση, γαστρεντερίτιδα κ.τ.λ.
• Συμβουλευθείτε άμεσα έναν κτηνίατρο και ενημερώστε τον για το τι προκάλεσε τη δηλητηρίαση προσκομίζοντας, αν έχετε, ετικέτα ή μπουκάλι από το δηλητήριο.
• Μην χορηγείτε πρακτικό εμετικό (ξύδι-λάδι). Το 50% των ζώων πεθαίνουν από την αναρρόφηση στους πνεύμονες.
• Καταγγείλετε τους δράστες. Αν γνωρίζετε ότι κάποιος δηλητηρίασε ζώα ή σκοπεύει να το κάνει, καταγγείλετέ τον στην αστυνομία. Η δηλητηρίαση είναι έγκλημα, μην το αφήνετε ατιμώρητο.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ!

Έχετε μαζί σας κουτί πρώτων βοηθειών με:

• Εμφιαλωμένο νερό
• Αλάτι
• Σόδα φαγητού
• Ταμπλέτες ενεργού άνθρακα
• Ατροπίνη και σύριγγες
• Κονάκιον (Βιταμίνη K1)

Ρωτήστε τον κτηνίατρό σας πώς να τα χρησιμοποιήσετε για να δώσετε τις πρώτες βοήθειες. Αυτό μπορεί να σώσει τη ζωή του ζώου σας.


ΚΙΝΗΘΕΙΤΕ ΝΟΜΙΚΑ
Άμεση καταγγελία
• Βρείτε κάποιον μάρτυρα.
• Μαζέψτε το δηλητήριο και στείλτε το για τοξικολογική ανάλυση.
• Αναφέρετε το περιστατικό στην Αστυνομία μέσα σε 24 ώρες. Εάν μπορείτε, δώστε το όνομα και τη διεύθυνση του δράστη.
• Αυτή η περίπτωση μπορεί να εκδικασθεί με Αυτόφωρη διαδικασία μέσα σε 48 ώρες (Αυτόφωρο).

Καταγγελία εναντίον κάποιου που απειλεί να δηλητηριάσει ζώα
• Αναφέρετε το γεγονός στην Αστυνομία.
Θα βοηθούσε εάν είχατε μάρτυρα (όχι συγγενικό σας πρόσωπο).
• Δώστε το όνομα και τη διεύθυνση του ατόμου που απειλεί (εάν τα ξέρετε) και ζητήστε από την Αστυνομία να τον επισκεφθεί, σαν προειδοποίηση.
• Εάν η απειλή εκτοξεύθηκε εναντίον αδέσποτου ζώου, πείτε στην Αστυνομία ότι τα ζώα προστατεύονται, στειρώνονται και εμβολιάζονται και δεν αποτελούν απειλή για την γειτονιά.
• Να επιμείνετε να καταγραφεί το γεγονός.
• Αναφέρετε την απειλή και στον τοπικό Δήμο.

Δηλητηριάσεις και α’ βοήθειες

Δηλητηριάσεις και α’ βοήθειες

Sokan

Ως δηλητηρίαση ορίζεται το σύνολο των λειτουργικών και μορφολογικών διαταραχών που προκαλούνται από τη λήψη ενός δηλητηρίου. Οι δηλητηριάσεις χωρίζονται σε τυχαίες και δηλητηριάσεις από προθεση,η γνωστή μας «φόλα». Οι τυχαίες δηλητηριάσεις οφείλονται στη κατανάλωση δηλητηριωδών φυτών, τυχαία κατάποση φυτοφαρμάκων, στη κατανάλωση χαλασμένων ζωοτροφών. Οι δηλητηριάσεις από πρόθεση είναι προϊόν εγκληματικής ενέργειας εκ μέρους κάποιον κακόβουλων ατόμων.



Οι ουσίες που χαρακτηρίζονται ως δηλητήρια είναι παρά πολλές, τόσο φυτικές όσο και συνθετικές. Στο παρόν άρθρο θα περιγράψουμε τις συχνότερες δηλητηριάσεις που παρουσιάζονται στο σκύλο και για τις οποίες υπάρχουν αντίδοτα. Οι πιο συχνές δηλητηριάσεις οφείλονται σε τέσσερις ουσίες τα οργανοφωσφορικά, τα ποντικοφάρμακα, το υγρό για τα ψυγεία των αυτοκινήτων και τη στρυχνίνη. Οι τρεις πρώτες ουσίες μπορεί να ευθύνονται είτε για τυχαίες, είτε για δηλητηριάσεις από πρόθεση, ενώ η στρυχνίνη είναι το δηλητήριο που χρησιμοποιούταν παλιότερα για «φόλα» ιδίως στα αστικά κέντρα και που τώρα σπανίζει, ευτυχώς.


Δηλητηρίαση από οργανοφωσφορικά.

Τα οργανοφωσφορικά χρησιμοποιούνται ευρέως στη γεωργία ως φυτοφάρμακα και για την καταπολέμηση των εκτοπαρασιτων στα ζώα. Τις περισσότερες φορές η δηλητηρίαση είναι τυχαία, τα ζώα έρχονται σε επαφή με πεταμένα κουτιά φυτοφαρμάκων ή μετά από λουτρά για τα εκτοπαρασιτα που έγιναν με πυκνότερα διαλύματα από το κανονικό. Σε μεμονωμένα περιστατικά έχουν χρησιμοποιηθεί και φυτοφάρμακα για φόλες ιδίως σε αγροτικές περιοχές και κατά κύριο λόγο για την εξολόθρευση των αδέσποτων σκύλων.



Τα οργανοφωσφορικα αναστέλλουν τη δράση ενός ένζυμου στις νευρικές συνάψεις με αποτέλεσμα τη συνεχή διέγερση των νευρικών ινών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση των συμπτωμάτων και στο τέλος το θάνατο του ζώου λόγω παράλυσης των αναπνευστικών μυών.


Τα συμπτώματα είναι: υπερδιέγερση, επιφανειακό μυϊκό τόνο, τονικοκλονικούς μυϊκούς σπασμούς, σιελόρροια, μύση, εμετούς, διάρροια και βραδυκαρδία. Αυτά είναι τα συμπτώματα της οξείας δηλητηρίασης. Εάν αντιληφθούμε κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα ή ότι το κατοικίδιό μας έφαγε κάποιο φυτοφάρμακο, πρέπει αμέσως να του προκαλέσουμε εμετό και να του δώσουμε το αντίδοτο. Τον εμετό τον προκαλούμε είτε με το χέρι μας είτε με μια ένεση απομορφίνης. Εάν έχουν περάσει πάνω από τέσσερις ώρες από την κατάποση της ουσίας καλύτερα να αποφύγουμε να προκαλέσουμε εμετό γιατί ήδη έχει απορροφηθεί το δηλητήριο.


Το αντίδοτο είναι η ατροπίνη. Η δόση της είναι 0,2
mg/kg βάρους ή δύο αμπούλες για κάθε δέκα κιλά του ζώου. Αφού προσφέρουμε τις πρώτες βοήθειες πρέπει να πάμε το ζωάκι μας στον κτηνίατρο για τη συνέχεια της θεραπείας.

Δηλητηρίαση από ποντικοφάρμακα.

Τα περισσότερα ποντικοφάρμακα περιέχουν παράγωγα της κουμαρίνης, μιας ουσίας που εμποδίζει την πήξη του αίματος. Είναι μια τυχαία δηλητηρίαση, όταν τα ζώα μας τρώνε κατά λάθος τα δολώματα για τα τρωκτικά.




Τα συμπτώματα είναι: εσωτερικές αιμορραγίες, με το αίμα να εμφανίζεται σε εμετούς, ούρα, κόπρανα. Επίσης παρουσιάζουν αδυναμία, λευκά ούλα, γρήγορος σφυγμός, εξάντληση, αταξία και επιληπτικές κρίσεις.


Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε εάν δούμε το κατοικίδιό μας να τρώει το δόλωμα είναι να προκαλέσουμε εμετό και αμέσως στον κτηνίατρο για τη θεραπεία. Το αντίδοτο είναι η βιταμίνη Κ σε δόσεις των 2,5
mg/kg για 3-4 εβδομάδες.

Δηλητηρίαση από αιθυλενική γλυκόλη.

Η ουσία αυτή χρησιμοποιείται ως αντιψυκτικό στα ψυγεία των αυτοκινήτων. Λόγω της γλυκείας της γεύσης είναι πολύ ελκυστική για τα ζώα. Είναι καταστρεπτική για το νεφρό και προκαλεί ανεπανόρθωτες βλάβες μέσα σε λίγες ώρες από την λήψη της.





Τα συμπτώματα είναι: κατάπτωση, μυϊκή αδυναμία, μυϊκός τρόμος, επιληπτικές κρίσεις κ. α.


Αμέσως μόλις αντιληφθούμε ότι το ζωάκι μας έφαγε το αντιψυκτικό πρέπει να του προκαλέσουμε εμετό και αμέσως στον κτηνίατρο για να του χορηγήσει το αντίδοτο. Ως αντίδοτα χρησιμοποιούνται η φομεπιζόλη και η αιθανόλη οι οποίες αναστέλλουν το μεταβολισμό της αιθυλενικής γλυκόλης.


Δηλητηρίαση από στρυχνίνη

Η στρυχνίνη χρησιμοποιούνταν παλιότερα ως ποντικοφάρμακο, είναι ένα ισχυρό δηλητήριο που δρα πολύ γρήγορα και ο θάνατος επέρχεται μέσα σε μισή ώρα από την εμφάνιση των συμπτωμάτων.

Τα συμπτώματα εμφανίζονται 30 λεπτά εώς και 2 ώρες μετά τη λήψη του δηλητηρίου. Το ζώο εμφανίζει γενικευμένους μυϊκούς σπασμούς και ο θάνατος επέρχεται λόγω παράλυσης των αναπνευστικών μυών. Δεν υπάρχει αντίδοτο και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι η χορήγηση ηρε

Δηλητηριάσεις και α΄βοήθειες

Οι τρεις πρώτες ουσίες μπορεί να ευθύνονται είτε για τυχαίες, είτε για δηλητηριάσεις από πρόθεση, ενώ η στρυχνίνη είναι το δηλητήριο που χρησιμοποιούταν ...
www.gatospito.com/AcecocneUoaeo-eae-aaieaeao-h32.htm - μιστικών και οξυγόνου μέχρι να περάσει η ενέργεια της στρυχνίνης.