ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΥΡΙΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ

Αθανάσιος = αθάνατος, αιώνιος

Αθανασία = αθάνατη

Αθηνά = άγνωστη η ετυμολογία της λέξης. Υπάρχουν όμως δύο πιθανές ερμηνείες: (1) βασίλισσα του ουρανού - (2) αυτή που ανήκει στον πατέρα της

Αικατερίνη = (1) πιθανόν από το αρχαίο επίθετο εκάτερος (καθένας από τους δύο) - (2) εαρινή, ανοιξιάτικη [από το κατ’ εαρινή]

Αλέξανδρος = υπερασπιστής, προστάτης ανθρώπων [από το αρχαίο ρήμα αλέξω (προστατεύω) + το ουσιαστικό ανήρ, γεν. του ανδρός]

Αλεξάνδρα = υπερασπίστρια, προστάτρια, βοηθός ανθρώπων

Αλμπέρτος = ξενικό όνομα αγγλικής προέλευσης που σημαίνει ο φημισμένος ευγενής

Αλφόνς = ξενικό όνομα τευτονικής (αγγλικής) προέλευσης που δηλώνει κάποιον από ανώτερη ράτσα, φυλή

Αναστάσιος = από το ουσιαστικό ανάστασις, αυτός που αναστήθηκε, ο αναγεννημένος, ο αιώνιος

Αναστασία = η θηλυκή μορφή του Αναστάσιος

Ανδρέας = από το αρχ. ουσιαστικό ανήρ, γεν. ανδρός. ο ανδρείος, πραγματικός άνδρας, γενναίος πολεμιστής

Άννα = από την εβραϊκή λέξη Hannah (χάρη, ευλογία του Θεού). αυτή που έχει δεχθεί τη χάρη και την εύνοια του Θεού. [Τα εβραϊκά ονόματα έχουν το νόημα ολόκληρων προτάσεων]

Αντιγόνη = από την πρόθεση αντί + γίγνομαι (γεννιέμαι). αυτή που είναι ισάξια με τον γεννήτορα πατέρα της

Άντον = το όνομα Αντώνιος στα σλαβικά

Αργυρώ = από το επίθετο αργύριος (σχετικός με τα χρήματα). η πολύτιμη

Αρετή = από το αρχ. ουσιαστικό αρετή. η τέλεια, υπέροχη

Ασπασία = θηλυκό του αρχ. επιθέτου ασπάσιος (χαρούμενη, ευτυχισμένη)

Ατάνας = το όνομα Αθανάσιος στα σλαβικά

Βασιλεία = αυτή που ανήκει στο βασιλιά, η βασιλική

Βασιλική = (1) αυτή που ανήκει στο βασιλιά, η βασιλική – (2) μια άλλη εκδοχή είναι να ανήκει στην κατηγορία βαφτιστικών που προέρχονται από άνθη και φυτά (βασιλικός)

Βασίλ = το όνομα Βασίλης στα σλαβικά

Βερόνικα = από το αρχαίο μακεδονικό όνομα Φερενίκη [φέρω + νίκη, αυτή που φέρνει τη νίκη]

Γεωργία = η εργαζόμενη στη γη, γεωργός

Γεώργιος = ετυλογείται από το επίθετο της αρχαίας γεωργός, -ον (γη+έργον). Προστάτης άγιος της Αγγλίας.

Γραμματική = η τέχνη των γραμμάτων

Γρηγορία = θηλυκός τύπος του Γρηγόριος (άγρυπνη, ακοίμητη φρουρός, πανέτοιμη)

Δέσποινα = κυρία, αρχόντισσα. Στην πίστη μας Δέσποινα είναι η Παναγία μ

Δήμητρα = απ’ τις αρχαιοελληνικές λέξεις δη (γη) + μήτηρ (μητέρα της γης)

Δημήτριος = αυτός που ανήκει, ο αφιερωμένος στη θεά Δήμητρα

Δήμος = χαϊδευτικό του ονόματος Δημοσθένης [το σθένος (η δύναμη) του δήμου (του λαού)]

Ειρήνη = από το ουσιαστικό ειρήνη (ηρεμία, ησυχία)

Ελένη = φωτεινή, γεμάτη φως, αστραποβολούσα. Αρχαία λεξικά έχουν και την ερμηνεία: Ελένη ή Ελάνη = λαμπάδα από δέσμη καλαμιών

Ελισάβετ = από τη εβραϊκή λέξη Eliševá (αυτή που πιστεύει και δείχνει ευσέβεια στο Θεό)

Ελευθέριος = ελεύθερος

Εμμανουήλ = από το εβραϊκό Immánu El (ο Θεός είναι μαζί μας), ο σωτήρας, ο ελευθερωτής

Ευάγγελος = αγγελιοφόρος που φέρνει καλά νέα, καλός άγγελος [από το αρχαίο επίρρημα ευ- (καλά, εύκολα) + το ουσιαστικό άγγελος]

Ευαγγελία = καλή είδηση, ευχάριστο νέο

Ευτυχία = καλή τύχη

Ζαφείριος = από την αρχαία λέξη σάπφειρος, ένας πολύτιμος λίθος με χρώμα βαθύ γαλάζιο (το ζαφείρι)

Ζηνοβία = από το αρχαίο κύριο όνομα Ζάν (Ζευς ήταν ο Δίας) + το ουσιαστικό βίος (ζωή). Σημαίνει αυτή που ζει σαν θεά, έχει τη δύναμη του Δία

Θεοδώρα = δώρο Θεού

Θεόδωρος = δώρο Θεού

Ηλίας = από την εβραϊκή λέξη Eliyahu (ο Θεός μου είναι ο Κύριος) (Προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης)

Ιλίαν = το όνομα Ηλίας στα σλαβικά

Ιωάννης = από την εβραϊκή λέξη Yokhanán (η χάρη του Θεού)

Ιωάννα (εβραϊκή) = θηλυκός τύπος του Ιωάννης

Καλλιόπη = αυτή που μιλά με κάλλος, η καλλίφωνη // (Μία από τις εννέα Μούσες της αρχαιότητας. Προστάτιδα της ποιητικής τέχνης)

Κοσμάς = από το αρχαίο ουσιαστικό κόσμος (στολισμός). αυτός που αγαπάει την τάξη, το στολισμό

Κωνσταντίνος (λατινική) = προέρχεται από τη λατινική λέξη Constantinus <> που σημαίνει ο σταθερός, ο αποφασισμένος, ο βέβαιος // (Ο Μέγας Κωνσταντίνος, αυτοκράτορας του Βυζαντίου, ίδρυσε την Κωνσταντινούπολη)

Κωνσταντίνα (λατινική) = θηλυκός τύπος του Κωνσταντίνος

Λάμπρος = λαμπερός, φωτεινός

Μαρία = προέρχεται από την εβραϊκή λέξη Marjám που σημαίνει αυτή που πικράθηκε, αλλά υψώθηκε και δοξάστηκε

Μάριος = υπάρχουν δυο ερμηνείες: (1) αρσενικός τύπος του ονόματος Μαρία– (2) από τη λατινική λέξη marius (θαλασσινός)

Μαρτίν = σλαβική γραφή του Μαρτίνου [από τη λατινική λέξη Mars που είναι ο θεός Άρης]

Μαρτσελ = σλαβική γραφή του ονόματος Μαρκέλλος (Μάρκος)

Μιχαήλ = από την εβραϊκή λέξη Mikhaél (όμοιος με το Θεό) // (Ένας από τους Αρχαγγέλους)

Νικολίνα = ο θηλυκός τύπος του ονόματος Νικόλαος

Ντανιέλ = η σλαβική γραφή του ονόματος Δανιήλ [εβραϊκής προέλευσης, από τη λέξη Daniyél που σημαίνει: κριτής μου ο Θεός]

Ορέστης = αρχαίο ελληνικό όνομα από το όρος (βουνό) + ίσταμαι (στέκομαι). ο άνθρωπος του βουνού, ο βουνίσιος

Παναγιώτα = από τη λέξη Παναγία (απόλυτα άγια)

Παναγιώτης = ο αφιερωμένος στην Παναγία

Πάολα = παραλλαγή του ονόματος Παυλίνα [από το λατινικό paulus, μικρός]

Πέτρος = από το αρχαίο ουσιαστικό πέτρος (πέτρα). ο σταθερός, ο ακλόνητος

Πηνελόπη = από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις πήνη (νήμα) + λέπω (ξετυλίγω). η υφάντρια

Πίστις = από το αρχαίο ουσιαστικό πίστις (η βεβαιότητα ότι κάτι είναι αληθινό)

Σοφία = από το αρχαίο ουσιαστικό σοφία (πολυμάθεια, βαθιά γνώση)

Σόνια = η σλαβική μορφή του ονόματος Σοφία

Σοφοκλής = αρχαίο όνομα από το επίθετο σοφός + κλέος (δόξα). ο ένδοξος για τη σοφία του

Σπυρίδων = πιθανόν να προέρχεται από το αρχαίο ουσιαστικό σπυρίς, γεν. σπυρίδος (ψαροκόφινο). Επομένως Σπυρίδων είναι ο κοφινάς, ο καλαθάς // (Ο Άγιος Σπυρίδων είναι ο προστάτης της Κέρκυρας)

Σταματία = από το ρήμα σταματώ (βάζω τέλος σε μια σειρά). Το όνομα είναι ευχετικό. Προέρχεται από την προστακτική: «Σταμάτα, γυναίκα, να γεννάς κορίτσια» ή «Σταμάτα, θάνατε, να παίρνεις τα παιδιά»

Σταύρος = από το σύμβολο του σταυρού

Σταυρούλα = θηλυκή μορφή του ονόματος Σταύρος

Στυλιανός = από το αρχαίο ουσιαστικό στūλος (κολόνα). ο σταθερός

Στυλιανή = θηλυκή μορφή του ονόματος Στυλιανός

Σωτήριος = από το ουσιαστικό σωτήρ (λυτρωτής, σωτήρας). Χαρακτηρισμός που δόθηκε στον Ιησού Χριστό

Τοντόρ = σλαβική γραφή του ονόματος Θεόδωρος

Φαίδρα = αρχαίο όνομα από το επίθετο φαιδρός (χαρούμενος, φωτεινός)

Φίλιππος = αρχαίο όνομα από τα ουσιαστικά φίλος + ίππος. αυτός που αγαπά τα άλογα ή την ιππασία

Φραγκίσκος = από τη λατινική λέξη Franciscus (γαλλικός), ο γνήσιος Γάλλος ή αυτός που αγαπά τη Γαλλία

Φώτιος = από το αρχαίο ουσιαστικό φως, γεν. φωτός (ο φωτεινός, ο λαμπρός)

Φωτεινή = η θηλυκή μορφή του ονόματος Φώτιος (η λαμπερή)

Χαράλαμπος = από τα ουσιαστικά χαρά + λάμπω. αυτός που λάμπει από χαρά

Χαρίκλεια = αρχαίο όνομα από τα ουσιαστικά χάρις (η χάρη) + κλέος (δόξα), η ξακουστή για τη χάρη της

Χρήστος = παράλληλη γραφή του Χρίστος. Υπάρχει και μια άλλη εκδοχή-λιγότερο πιθανή, από το επίθετο χρηστός (χρήσιμος, ωφέλιμος)

Χρίστος =από το Χριστός (αυτός που χρίσθηκε, επαλείφθηκε με λάδι και μύρο)

Χριστίνα = θηλυκός τύπος του Χρίστος

Ωραιοζήλη = από τις λέξεις ωραία + ζήλος (πάθος, διάθεση). αυτή που θέλει να είναι ωραία, να υπερτερεί