ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΔΙΑΣΗΜΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΑΡΙΑ

ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΩΡΑ ΜΗΝ ΘΥΜΩΣΕΙΣ ΕΙΣΑΙ ΔΙΑΣΗΜΗ ΚΟΠΕΛΑ

ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ 25 ΚΟΠΕΛΕΣ

Βέργη
Στο λόφο «Παληοχώρα», βόρεια του σημερινού χωριού βρίσκονταν η αρχαία πόλη της Βισαλτίας Βέργα ή Βέργη. Σήμερα σώζονται τα ερείπια της και υπολείμματα της οχύρωσης που διέθετε. Στην πόλη έζησε ο κωμικός ποιητής Αντιφάνης.

Μαρία = προέρχεται από την εβραϊκή λέξη Marjám που σημαίνει αυτή που πικράθηκε, αλλά υψώθηκε και δοξάστηκε

Βεργίδης, γιος ή απόγονος του Βεργή. Από την τουρκική λέξη vergi = φόρος.

85. Παναγία η Βέργη

Και την ώρα εκείνη άκουσα που φέρνανε την Βεργή την αστυφυλακίνα και λέει, μη τους σκοτώνετε τους ανθρώπους, έχουν παιδιά αυτοί οι άνθρωποι. Και είπαν, δεν σας σκοτώνουμε, αρκεί να μην κάνετε κίνηση που να μας αναγκάσετε. Την δέσανε και αυτή. Εν συνεχεία μου λένε, πού είναι τα όπλα;

Και μετά ήρθε και η κα Βεργή. Είπανε, πού είναι τα όπλα; Είπε δεν έχουμε όπλα απ΄ ότι άκουσα η Βεργή. Και όμως ανοίγανε ντουλάπες, συρτάρια, έγινε μια μεγάλη φασαρία στο Τμήμα. Μετά μας πήραν από εκεί και μας πήγαν στο διάδρομο πίσω, και μας κλείσανε μέσα στο κρατητήριο. Λένε, βάλατε τις βόμβες; Ακούω να λέει κάποιος. Λέει, βάλαμε τις βόμβες και φεύγουμε. Είχαν βάλει το λουκέτο άκουσα που?και το παραθυράκι που βλέπουμε το σκοπό και μας κλείσανε μέσα. Και φύγανε με ποδοβολητό, τρέχοντας. Εμείς μέσα μετά κάπως λυθήκαμε. Μετά ήρθε το περιπολικό αργότερα, πέρασε μέσα στο Τμήμα, χτυπήσανε την πόρτα και ακούγαμε κάποιον που περπατούσε και ήρθε άνοιξε το παραθυράκι και μας είδε. Ήταν ο συνάδελφός μου, οι συνάδελφοί μου που ήταν στο περιπολικό όταν εγώ περίμενα από την αρχή εκεί, όταν είχε έρθει, ο Γιώργος

Στην περιοχή της Βισαλτίας βρίσκεται η αρχαία πόλη Βέργη,ιδιαίτερα πλούσια αφού τα μεταλλεία της δίνουν ασήμι και οι Βισάλτες κόβουν νομίσματα. Η ανασκαφέας πιστεύει ότι τα ευρήματα της ανασκαφής ίσως να ανήκουν στη Βέργη,μια πόλη η οποία ζει μέχρι τα ρωμαϊκά χρόνια και αυτό επιβεβαιώνεται από επιγραφές. Η παραπάνω εκδοχή συνάγεται τόσο από επιγραφή σχετική με αγορανομικό έλεγχο του χρυσού,όσο και από τα συσσωρευμένα ποταμολίθαρα της ευρύτερης περιοχής που σχετίζονται με την επεξεργασία του χρυσού. Αλλωστε, στην περιοχή το ΙΓΜΕ έχει εγκαταστήσει μονάδα παραγωγής χρυσού, ενώ οι ιστορικές πηγές συνδέουν τη Βέργη όσο και την ευρύτερη Βισαλτία με επεξεργασία πολύτιμων μετάλλων.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΥΡΙΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ

Αθανάσιος = αθάνατος, αιώνιος

Αθανασία = αθάνατη

Αθηνά = άγνωστη η ετυμολογία της λέξης. Υπάρχουν όμως δύο πιθανές ερμηνείες: (1) βασίλισσα του ουρανού - (2) αυτή που ανήκει στον πατέρα της

Αικατερίνη = (1) πιθανόν από το αρχαίο επίθετο εκάτερος (καθένας από τους δύο) - (2) εαρινή, ανοιξιάτικη [από το κατ’ εαρινή]

Αλέξανδρος = υπερασπιστής, προστάτης ανθρώπων [από το αρχαίο ρήμα αλέξω (προστατεύω) + το ουσιαστικό ανήρ, γεν. του ανδρός]

Αλεξάνδρα = υπερασπίστρια, προστάτρια, βοηθός ανθρώπων

Αλμπέρτος = ξενικό όνομα αγγλικής προέλευσης που σημαίνει ο φημισμένος ευγενής

Αλφόνς = ξενικό όνομα τευτονικής (αγγλικής) προέλευσης που δηλώνει κάποιον από ανώτερη ράτσα, φυλή

Αναστάσιος = από το ουσιαστικό ανάστασις, αυτός που αναστήθηκε, ο αναγεννημένος, ο αιώνιος

Αναστασία = η θηλυκή μορφή του Αναστάσιος

Ανδρέας = από το αρχ. ουσιαστικό ανήρ, γεν. ανδρός. ο ανδρείος, πραγματικός άνδρας, γενναίος πολεμιστής

Άννα = από την εβραϊκή λέξη Hannah (χάρη, ευλογία του Θεού). αυτή που έχει δεχθεί τη χάρη και την εύνοια του Θεού. [Τα εβραϊκά ονόματα έχουν το νόημα ολόκληρων προτάσεων]

Αντιγόνη = από την πρόθεση αντί + γίγνομαι (γεννιέμαι). αυτή που είναι ισάξια με τον γεννήτορα πατέρα της

Άντον = το όνομα Αντώνιος στα σλαβικά

Αργυρώ = από το επίθετο αργύριος (σχετικός με τα χρήματα). η πολύτιμη

Αρετή = από το αρχ. ουσιαστικό αρετή. η τέλεια, υπέροχη

Ασπασία = θηλυκό του αρχ. επιθέτου ασπάσιος (χαρούμενη, ευτυχισμένη)

Ατάνας = το όνομα Αθανάσιος στα σλαβικά

Βασιλεία = αυτή που ανήκει στο βασιλιά, η βασιλική

Βασιλική = (1) αυτή που ανήκει στο βασιλιά, η βασιλική – (2) μια άλλη εκδοχή είναι να ανήκει στην κατηγορία βαφτιστικών που προέρχονται από άνθη και φυτά (βασιλικός)

Βασίλ = το όνομα Βασίλης στα σλαβικά

Βερόνικα = από το αρχαίο μακεδονικό όνομα Φερενίκη [φέρω + νίκη, αυτή που φέρνει τη νίκη]

Γεωργία = η εργαζόμενη στη γη, γεωργός

Γεώργιος = ετυλογείται από το επίθετο της αρχαίας γεωργός, -ον (γη+έργον). Προστάτης άγιος της Αγγλίας.

Γραμματική = η τέχνη των γραμμάτων

Γρηγορία = θηλυκός τύπος του Γρηγόριος (άγρυπνη, ακοίμητη φρουρός, πανέτοιμη)

Δέσποινα = κυρία, αρχόντισσα. Στην πίστη μας Δέσποινα είναι η Παναγία μ

Δήμητρα = απ’ τις αρχαιοελληνικές λέξεις δη (γη) + μήτηρ (μητέρα της γης)

Δημήτριος = αυτός που ανήκει, ο αφιερωμένος στη θεά Δήμητρα

Δήμος = χαϊδευτικό του ονόματος Δημοσθένης [το σθένος (η δύναμη) του δήμου (του λαού)]

Ειρήνη = από το ουσιαστικό ειρήνη (ηρεμία, ησυχία)

Ελένη = φωτεινή, γεμάτη φως, αστραποβολούσα. Αρχαία λεξικά έχουν και την ερμηνεία: Ελένη ή Ελάνη = λαμπάδα από δέσμη καλαμιών

Ελισάβετ = από τη εβραϊκή λέξη Eliševá (αυτή που πιστεύει και δείχνει ευσέβεια στο Θεό)

Ελευθέριος = ελεύθερος

Εμμανουήλ = από το εβραϊκό Immánu El (ο Θεός είναι μαζί μας), ο σωτήρας, ο ελευθερωτής

Ευάγγελος = αγγελιοφόρος που φέρνει καλά νέα, καλός άγγελος [από το αρχαίο επίρρημα ευ- (καλά, εύκολα) + το ουσιαστικό άγγελος]

Ευαγγελία = καλή είδηση, ευχάριστο νέο

Ευτυχία = καλή τύχη

Ζαφείριος = από την αρχαία λέξη σάπφειρος, ένας πολύτιμος λίθος με χρώμα βαθύ γαλάζιο (το ζαφείρι)

Ζηνοβία = από το αρχαίο κύριο όνομα Ζάν (Ζευς ήταν ο Δίας) + το ουσιαστικό βίος (ζωή). Σημαίνει αυτή που ζει σαν θεά, έχει τη δύναμη του Δία

Θεοδώρα = δώρο Θεού

Θεόδωρος = δώρο Θεού

Ηλίας = από την εβραϊκή λέξη Eliyahu (ο Θεός μου είναι ο Κύριος) (Προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης)

Ιλίαν = το όνομα Ηλίας στα σλαβικά

Ιωάννης = από την εβραϊκή λέξη Yokhanán (η χάρη του Θεού)

Ιωάννα (εβραϊκή) = θηλυκός τύπος του Ιωάννης

Καλλιόπη = αυτή που μιλά με κάλλος, η καλλίφωνη // (Μία από τις εννέα Μούσες της αρχαιότητας. Προστάτιδα της ποιητικής τέχνης)

Κοσμάς = από το αρχαίο ουσιαστικό κόσμος (στολισμός). αυτός που αγαπάει την τάξη, το στολισμό

Κωνσταντίνος (λατινική) = προέρχεται από τη λατινική λέξη Constantinus <> που σημαίνει ο σταθερός, ο αποφασισμένος, ο βέβαιος // (Ο Μέγας Κωνσταντίνος, αυτοκράτορας του Βυζαντίου, ίδρυσε την Κωνσταντινούπολη)

Κωνσταντίνα (λατινική) = θηλυκός τύπος του Κωνσταντίνος

Λάμπρος = λαμπερός, φωτεινός

Μαρία = προέρχεται από την εβραϊκή λέξη Marjám που σημαίνει αυτή που πικράθηκε, αλλά υψώθηκε και δοξάστηκε

Μάριος = υπάρχουν δυο ερμηνείες: (1) αρσενικός τύπος του ονόματος Μαρία– (2) από τη λατινική λέξη marius (θαλασσινός)

Μαρτίν = σλαβική γραφή του Μαρτίνου [από τη λατινική λέξη Mars που είναι ο θεός Άρης]

Μαρτσελ = σλαβική γραφή του ονόματος Μαρκέλλος (Μάρκος)

Μιχαήλ = από την εβραϊκή λέξη Mikhaél (όμοιος με το Θεό) // (Ένας από τους Αρχαγγέλους)

Νικολίνα = ο θηλυκός τύπος του ονόματος Νικόλαος

Ντανιέλ = η σλαβική γραφή του ονόματος Δανιήλ [εβραϊκής προέλευσης, από τη λέξη Daniyél που σημαίνει: κριτής μου ο Θεός]

Ορέστης = αρχαίο ελληνικό όνομα από το όρος (βουνό) + ίσταμαι (στέκομαι). ο άνθρωπος του βουνού, ο βουνίσιος

Παναγιώτα = από τη λέξη Παναγία (απόλυτα άγια)

Παναγιώτης = ο αφιερωμένος στην Παναγία

Πάολα = παραλλαγή του ονόματος Παυλίνα [από το λατινικό paulus, μικρός]

Πέτρος = από το αρχαίο ουσιαστικό πέτρος (πέτρα). ο σταθερός, ο ακλόνητος

Πηνελόπη = από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις πήνη (νήμα) + λέπω (ξετυλίγω). η υφάντρια

Πίστις = από το αρχαίο ουσιαστικό πίστις (η βεβαιότητα ότι κάτι είναι αληθινό)

Σοφία = από το αρχαίο ουσιαστικό σοφία (πολυμάθεια, βαθιά γνώση)

Σόνια = η σλαβική μορφή του ονόματος Σοφία

Σοφοκλής = αρχαίο όνομα από το επίθετο σοφός + κλέος (δόξα). ο ένδοξος για τη σοφία του

Σπυρίδων = πιθανόν να προέρχεται από το αρχαίο ουσιαστικό σπυρίς, γεν. σπυρίδος (ψαροκόφινο). Επομένως Σπυρίδων είναι ο κοφινάς, ο καλαθάς // (Ο Άγιος Σπυρίδων είναι ο προστάτης της Κέρκυρας)

Σταματία = από το ρήμα σταματώ (βάζω τέλος σε μια σειρά). Το όνομα είναι ευχετικό. Προέρχεται από την προστακτική: «Σταμάτα, γυναίκα, να γεννάς κορίτσια» ή «Σταμάτα, θάνατε, να παίρνεις τα παιδιά»

Σταύρος = από το σύμβολο του σταυρού

Σταυρούλα = θηλυκή μορφή του ονόματος Σταύρος

Στυλιανός = από το αρχαίο ουσιαστικό στūλος (κολόνα). ο σταθερός

Στυλιανή = θηλυκή μορφή του ονόματος Στυλιανός

Σωτήριος = από το ουσιαστικό σωτήρ (λυτρωτής, σωτήρας). Χαρακτηρισμός που δόθηκε στον Ιησού Χριστό

Τοντόρ = σλαβική γραφή του ονόματος Θεόδωρος

Φαίδρα = αρχαίο όνομα από το επίθετο φαιδρός (χαρούμενος, φωτεινός)

Φίλιππος = αρχαίο όνομα από τα ουσιαστικά φίλος + ίππος. αυτός που αγαπά τα άλογα ή την ιππασία

Φραγκίσκος = από τη λατινική λέξη Franciscus (γαλλικός), ο γνήσιος Γάλλος ή αυτός που αγαπά τη Γαλλία

Φώτιος = από το αρχαίο ουσιαστικό φως, γεν. φωτός (ο φωτεινός, ο λαμπρός)

Φωτεινή = η θηλυκή μορφή του ονόματος Φώτιος (η λαμπερή)

Χαράλαμπος = από τα ουσιαστικά χαρά + λάμπω. αυτός που λάμπει από χαρά

Χαρίκλεια = αρχαίο όνομα από τα ουσιαστικά χάρις (η χάρη) + κλέος (δόξα), η ξακουστή για τη χάρη της

Χρήστος = παράλληλη γραφή του Χρίστος. Υπάρχει και μια άλλη εκδοχή-λιγότερο πιθανή, από το επίθετο χρηστός (χρήσιμος, ωφέλιμος)

Χρίστος =από το Χριστός (αυτός που χρίσθηκε, επαλείφθηκε με λάδι και μύρο)

Χριστίνα = θηλυκός τύπος του Χρίστος

Ωραιοζήλη = από τις λέξεις ωραία + ζήλος (πάθος, διάθεση). αυτή που θέλει να είναι ωραία, να υπερτερεί

ΜΑΡΜΕΛΑΔΕΣ ΣΠΙΤΙΚΕΣ

ΒΕΡΙΚΟΚΟ Η ΓΕΡΜΑΣ

Υλικά:
Βερύκοκα ή γερμάδες γινομένα
ζάχαρη
2 βανίλιες
λίγο νεράκι

Εκτέλεση:
Πλένουμε τα φρούτα τα ξεφλουδίζουμε και τα περνάμε στο μπλέντερ να γίνουν χοντρός πολτός. Όσα ποτήρια πολτό βάλουμε άλλα τόσα ποτήρια ζάχαρη θα χρησιμοποιήσουμε στην μαρμελάδα.
Ρίχνουμε τα υλικά στην κατσαρόλα και την βάζουμε σε δυνατή φωτιά. Ανακατεύουμε με μια κουτάλα μέχρι να δέσει η μαρμελάδα. Είναι έτοιμη όταν γυαλίζει και η μαρμελάδα ξεκολά από την κατσαρόλα.

ΝΕΡΑΤΖΙ-ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ-ΛΕΜΟΝΙ

Υλικά:
5 νεράτζια
5 πορτοκάλια
2 λεμόνια
ζάχαρη
2 βανίλες
1 κρασοπότηρο νερό

Εκτέλεση:
Ξύνουμε επιφανιακά όλα τα κομμάτια και τα βάζουμε σε μιά κατσαρόλα με νερό να βράσουν (2 νερά) έως ότου γίνουν μαλακά. Τα στραγγίζουμε τα κόβουμε και αφαιρούμε τα κουκούτσια. Μετά τα περνάμε από μπλέντερ, να γίνουν χοντρός πολτός.
Βάζουμε στην κατσαρόλα τον πολτό, προσθέτουμε ζάχαρη (όσα ποτήρια πολτός, τόσα ποτήρια ζάχαρη), το νερό και τις βανίλιες. Μαγειρεύουμε σε δυνατή φωτιά και ανακατεύουμε με μια κουτάλα, ώστε να μην μας κολλήσει η μαρμελάδα
Είναι έτοιμη όταν το μείγμα γυαλίζει και ξεκολλά από την κατσαρόλα.

ΦΡΑΟΥΛΑ

Υλικά:
1 κιλό φράουλες γινομένες
1 κιλό ζάχαρη
1 λεμόνι
2 βανίλιες
μισό ποτηράκι νερό

Εκτέλεση:
Πλένουμε τις φράουλες, τις λιώνουμε και τις βάζουμε σε μιά κατσαρόλα με τα υπόλοιπα υλικά. Την βάζουμε σε δυνατή φωτιά και ανακατεύουμε γρήγορα για να μην κολλήσει.
Η μαρμελάδα είναι έτοιμη όταν το μείγμα γυαλίζει και ξεκολά από την κατσαρόλα.

ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΣΟΥΒΛΕΣ (ΑΡΝΙ)

ΑΡΝΙ ΣΤΗ ΣΟΥΒΛΑ

ΥΛΙΚΑ

1 αρνι

την μπολια του(κνισαρι)

αλατι-πιπερι

ελαιολαδο

λεμονι

ριγανη-θρημπα

ΣΥΝΕΡΓΑ

3 σφυκτηρες (μαγαζί με υδραυλικά)

μια σουβλα και 2 τριποδα

περιπου 2 μετρα συρμα

λαδοκολες

μια πενσα

και 1 πινελο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

αλατοπιπερονουμε το αρνι μεσα εξω (μην το λυπηθείτε βαλτε σηκωνει)

το περναμε απο την σουβλα κοβουμε το συρμα σε κομμάτια στη σουβλα κατω απο την ραχη

βαζουμε ενα σφυκτηρα αναμεσα στη σουβλα και στο σφυγκτήρα περναμε ενα συρμα και σφίγγουμε τον σφιγκτήρα

μετα περναμε τις δυο ακρες του συρματος στην ραχοκοκαλια του αρνιου
και δενουμε απο εξω με την πενσα το ιδιο κανουμε στα πισω ποδια

TIP>τα μπροστινα ποδια τα στερεωνουμε στους μυς αφου πρωτα κανουμε τρυπες με ενα μαχαιρι

μολις το δεσουμε καλα το σκεπαζουμε με την μπολια και τυλιγουμε το αρνι με λαδοκολες τις οποιες στερεωνουμε τυλιγοντας τες ελαφρια με το συρμα το αρνι ειναι ετοιμο για ψησημο αυτος ο τροπος θελει 3,5 ωρες ψηλα απο την φωτια στην αρχη για 2,5 ωρες και μετα αφαιρεση της λαδοκολας και κατεβασμα κοντα στη φωτια και πολυ προσοχη και άλειμμα με λαδολέμονο με ρίγανη και θρημπα μεχρι να κανει αυτη την γκραντσι κρουστα

Αρνί σούβλας

Υλικά
1 αρνάκι τυλιγμένο με τη μπόλια του
αλάτι, πιπέρι
επιπλέον
σύρμα για το δέσιμο και σπάγκο για το ράψιμο

Εκτέλεση
Περνάτε τη σούβλα στο αρνί ξεκινώντας από την περιοχή του ορθού, μέσα από την κοιλιά και την θωρακική κοιλότητα, το λαιμό και τέλος το κεφάλι, όπου πρέπει να τρυπήσει το κόκαλο του κρανίου. Με το σύρμα το αρνί πρέπει να στερεωθεί σε δύο σημεία στη σπονδυλική του στήλη και σε άλλο ένα στο λαιμό, πάνω στη σούβλα. Τα πίσω πόδια περνιούνται πίσω από τη σούβλα και στερεώνονται κι αυτά με σύρμα. Αλατοπιπερώνετε καλά το εσωτερικό της κοιλιάς και του θώρακα και ράβετε την κοιλιά με βαμβακερό σπάγκο. Αλατοπιπερώνετε ελαφρά και εξωτερικά (δεν έχει φόβο να στεγνώσει, εξαιτίας της μπόλιας, την οποία φροντίζετε να στερεώσετε καλά). Αφού ετοιμαστεί η θράκα, το αρνί μπαίνει αρχικά ψηλά και η σούβλα πρέπει να γυρίζει γρήγορα. Αφού το λίπος έχει αρχίσει να λιώνει και να λιπαίνει το αρνί, τότε μπορεί η σούβλα να κατέβει πιο κοντά και να γυρίζει πιο αργά. Ο χρόνος που χρειάζεται να ψηθεί, ποικίλει ανάλογα με το μέγεθος του αρνιού και τη δύναμη της φωτιάς. Σε γενικές γραμμές, ένα αρνί 6 κιλών χρειάζεται περίπου 2 με 2,5 ώρες για να ψηθεί. Αφού ψηθεί απομακρύνετε τη σούβλα από τη φωτιά, αφήνετε να μείνει λίγο (15 – 20 λεπτά), το τεμαχίζετε και το σερβίρετε σε πιατέλες.

Attached image(s)

Οβελίας

Κείμενο - επιμέλεια: Παναγιώτης Κουκουβίτης

Πάσχα - άνοιξη οβελίας, τρεις έννοιες κατά παράδοση αλληλένδετες. Πάσχα, η μεγαλύτερη γιορτή των Ελλήνων. Άνοιξη, η ωραιότερη εποχή στην Ελλάδα. Αρνάκι ψητό, το αγαπημένο φαγητό στο ελληνικό διατροφολόγιο…

Η άνοιξη της αναγέννησης

Όλοι οι λαοί αναγνωρίζοντας την αναγέννηση της φύσης που συντελείται την άνοιξη, γιορτάζουν το γεγονός. Η εποχή κατά την οποία υποχωρεί το κρύο του χειμώνα, και η φύση ζωντανεύει, αποτελεί για όλους περίοδο χαράς, ξεγνοιασιάς, γλεντιού και ευωχίας. Η άνοιξη στην πατρίδα μας αποτελούσε από αρχαιοτάτων χρόνων ευκαιρία για γιορτινές υπαίθριες εκδηλώσεις και συναθροίσεις.

Η Ορθόδοξη παράδοση μετά την νηστεία και την κατάνυξη της Μεγάλης Σαρακοστής, επιβάλει χαρούμενη υποδοχή του μηνύματος της Ανάστασης του Κυρίου, η οποία συμπίπτει με αυτή της αναγεννόμενης φύσης.

Την εποχή αυτή πρέπει να απογαλακτιστούν και τα αρνιά που έχουν γεννηθεί τον χειμώνα, ώστε να μπορέσουν οι κτηνοτρόφοι να αξιοποιήσουν το γάλα στην παραγωγή τυροκομικών.

Ολοκληρώνεται λοιπόν ένας κύκλος που έχει διαμορφωθεί σοφά από την παράδοση χιλιάδων χρόνων. Υπάρχει επάρκεια σε νεαρά αμνοερίφια, απαιτείται συλλογή γάλακτος, κι εμείς γλεντάμε στη φύση, απολαμβάνοντας την αναγέννηση της κι έχοντας στην διάθεση μας το νοστιμότερο κρέας. Αξίζει να σημειωθεί, ότι αυτήν την περίοδο έχουμε την καλύτερη ποιότητα γάλακτος, μιας και οι προβατίνες καταναλώνουν φρέσκα αρωματικά βότανα, που βρίσκουν σε αφθονία στη φύση.

Το Πασχαλινό έδεσμα

Τα αμνοερίφια (αρνιά, κατσίκια, ζυγούρια, γίδες, κλπ.) μπορούν κάλλιστα να χαρακτηριστούν ως «εθνική ζωική πρωτεΐνη» στην διατροφή των Ελλήνων.

Ο καλύτερος τρόπος για να απολαύσουμε το αρνάκι ή το κατσικάκι είναι ψητό στα κάρβουνα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ψήσουμε το αρνί και έχουν διαμορφωθεί με την πάροδο των αιώνων,

Το μέγεθος του σφάγιου, 7 - 10 κιλά, και η ανάγκη να το μαγειρέψουμε στη φύση αποτελούν βασικούς παράγοντες στην διαμόρφωση μεθόδων παρασκευής.

Οι τρόποι μαγειρέματος που διαμορφωθήκαν επηρεασμένοι από τις συνθήκες διαβίωσης των νομάδων βοσκών που είχαν πάντα πρόσβαση και επάρκεια σε αυτήν την τροφή είναι από τους πλέον ενδιαφέροντες. Οι περισότεροι είναι τέτοιοι που να μην απαιτούν πολλά σκεύη και να εκτελούνται εύκολα στην ύπαιθρο. Όλοι, εκτός από το θάψιμο του σφαγίου μέσα σε λάκκο με κάρβουνα και το μαγείρεμα στη γάστρα, βασίζονται στην χρήση μιας ξύλινης ή μεταλλικής ράβδου, στην οποία περνιούνται μικρά ή μεγάλα κομμάτια κρέατος και συνηθέστερα ολόκληρο το ζώο, τα οποία στη συνέχεια ψήνονται.

Κοντοσούβλι, αντικριστό, κοκορέτσι, μενούζα, φρυγαδέλια, σουβλιστό, είναι μερικά από τα παρασκευάσματα με κρέας αρνίσιο ή κατσικίσιο, που γίνονται σε διάφορα μέρη της πατρίδας μας με την χρήση σούβλας.

Μικρά μυστικά

• Ορισμένοι μάστορες χρησιμοποιούν μπουκετάκια από αρωματικά χόρτα για να ραντίζουν το αρνί με το λαδολέμονο.
• Μέσα στο λαδολέμονο διαλύουμε μερικές κουταλιές πάστα μουστάρδας, δίνει ένταση στην γεύση και ωραίο χρώμα.
• Πριν σερβίρουμε το ψημένο αρνί καλό είναι να το βγάλουμε από την σούβλα και να το αφήσουμε να κρυώσει για περίπου 20 λεπτά.

Αρνί στη σούβλα

Υλικά:
• 1 αρνί 10 κιλών
• αλάτι - πιπέρι
• λάδι
• χυμός λεμονιού
• σκόρδο τριμμένο
• ρίγανη

Εκτέλεση:
• Αφαιρούμε τη συκωταριά από το σφάγιο, αφήνοντας όμως τα νεφράκια στη θέση τους.
• Περνούμε τη σούβλα κατά μήκος του αρνιού. Η σούβλα πρέπει να περάσει μέσα από τον λαιμό, ώστε να βγει από το μέσον του κεφαλιού. Στερεώνουμε το αρνί στην σούβλα δένοντας το με ένα καθαρό σύρμα. Το συγκρατούμε πολύ γερά κατ΄ αρχήν στον λαιμό και μετά δένουμε τα πόδια. Καλό είναι να το δέσουμε και στην ράχη, ανοίγοντας δύο τρύπες στο κρέας. Επίσης, δένουμε καλά και την σπονδυλική στήλη πάνω στη σούβλα.
• Αλείφουμε το αρνί μέσα και έξω με αλάτι και πιπέρι και ράβουμε την κοιλιά.
• Στο μεταξύ, η φωτιά πρέπει να έχει ανάψει από νωρίς. Το ιδανικό ξύλο σε αυτή την περίπτωση είναι οι κληματόβεργες. Περιμένουμε να καούν τα ξύλα καλά, να κάτσει η φλόγα και να μείνουν μόνο τα πυρακτωμένα κάρβουνα. Τοποθετούμε την σούβλα ψηλά, μακριά από την φωτιά και περιστρέφουμε το αρνί σχετικά γρήγορα. Σε μία ώρα περίπου χαμηλώνουμε την σούβλα πιο κοντά στα κάρβουνα και συνεχίζουμε την περιστροφή πιο αργά.
• Μετά από 2-3 ώρες ψησίματος το κρέας στις κλειδώσεις των ποδιών αρχίζει να ανοίγει, τότε το αρνί μας είναι σχεδόν έτοιμο. Πλησιάζουμε την σούβλα ακόμη πιο κοντά στη φωτιά και συνεχίζουμε το ψήσιμο γυρνώντας ακόμη πιο αργά την σούβλα. Ένα καλό σουβλιστό αρνί θέλει περίπου 4 ώρες για να ψηθεί καλά.
• Καθ΄ όλη τη διάρκεια του ψησίματος αλείφουμε το αρνί με λαδολέμονο που περιέχει ρίγανη και σκόρδο. Για την μεριδοποίηση θα χρειαστούμε ένα μεγάλο ταψί ή δίσκο, ένα μπαλταδάκι κι ένα καλό μαχαίρι.

Αρνάκι γεμιστό

Εναλλακτική πρόταση για πασχαλινό οβελία
Υλικά:
• 1 αρνάκι γάλακτος 6 κιλών
• 1 φραντζόλα μπαγιάτικο ψωμί κομμένο σε κύβους
• 6 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
• 2 ½ φλιτζάνια του τσαγιού φρέσκο βούτυρο
• 1 ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο
• 2 κλαράκια δυόσμο
• 1 κουταλάκι κόκκινο πιπέρι γλυκό
• 1 κουταλάκι μαύρο πιπέρι
• 2 κουταλιές της σούπας ρίγανη
• Αλάτι

Εκτέλεση:
• Για τη γέμιση, βάζουμε τα 2 φλιτζάνια βούτυρο σε βαθύ σκεύος και σοτάρουμε όλα μαζί τα υλικά, το ψωμί, τα κρεμμυδάκια, τον άνηθο και το δυόσμο, μέχρι να απορροφήσουν όλο το βούτυρο.
• Πλένουμε καλά το αρνάκι, γεμίζουμε την κοιλιά του με τα σοταρισμένα υλικά και το ράβουμε. Το αλείφουμε με το υπόλοιπο βούτυρο, το πασπαλίζουμε με αλάτι, πιπέρι και ρίγανη και το τοποθετούμε στο ταψί.
• Το ψήνουμε στους 150°C για περίπου 2 ώρες και άλλες 2 ώρες στους 250° C, μέχρι να ροδοκοκκινίσει.