Εμβολιασμός του σκύλου

Τα αντισώματα που περιέχει το μητρικό γάλα προστατεύουν το κουταβάκι σας κατά τις πρώτες 8-12 εβδομάδες της ζωής του, παρέχοντας του τη λεγόμενη παθητική ανοσία, αλλά και εξουδετερώνοντας τα περισσότερα εμβόλια που θα του χορηγηθούν κατά την περίοδο αυτή. Ορισμένες όμως φορές τα μητρικά αντισώματα δεν επαρκούν για να καλύψουν πλήρως το ζώο, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις η προστασία διαρκεί και πέρα από αυτή την ηλικία. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ο πρώτος εμβολιασμός του κουταβιού, ο οποίος πραγματοποιείται στην ηλικία των 8-9 εβδομάδων, ακολουθείται από δύο επαναληπτικούς: ο πρώτος 3 ως 4 εβδομάδες αργότερα, ενώ ο δεύτερος, σε ηλικία 14 ως 16 εβδομάδων. Κατόπιν το ζώο σας είναι καλυμμένο για τους επόμενους 12 μήνες. Τα ενήλικα ζώα εμβολιάζονται μια φορά το χρόνο.

Ακόμα κι αν υιοθετήσατε τον τετράποδο φίλο σας σε μεγάλη ηλικία, δεν είναι ποτέ αργά να τον εμβολιάσετε. Στα ζώα για τα οποία δεν γνωρίζουμε εάν έχουν εμβολιαστεί και πότε, χορηγείται μία μόνο δόση, η οποία ακολουθείται από τον ετήσιο επαναληπτικό εμβολιασμό κάθε 12 μήνες.

Τα εμβόλια που χρησιμοποιούνται συνήθως στο σκύλο είναι τα εξής:

• Εμβόλιο ενάντια στην Παρβοεντερίτιδα (τύφο του σκύλου). Αυτή θα μπορούσε ίσως να χαρακτηριστεί ως η πιο σοβαρή και συχνή μολυσματική ασθένεια του σκύλου. Προσβάλλει κατά κύριο λόγο τα κουτάβια και μεταδίδεται με τα κόπρανα των άρρωστων σκύλων. Εμφανίζεται με έντονη και δύσοσμη διάρροια, μερικές φορές αιμορραγική, και έντονους εμετούς που οδηγούν το ζώο σε αφυδάτωση και κατάπτωση, ενώ ο θάνατος μπορεί να επέρθει έπειτα από 24-48 ώρες. Ο εμβολιασμός αποτελεί τη μόνη προστασία ενάντια σε αυτή τη νόσο.

• Εμβόλιο ενάντια στη Νόσο του Carrè (μόρβα του σκύλου). Μεταδίδεται αερογενώς από τα εκκρίματα των άρρωστων σκύλων. Προσβάλλει κυρίως κουτάβια 3-6 μηνών με κύρια συμπτώματα: ρινικό έκκριμα, επιπεφυκίτιδα, βήχα και αργότερα διάρροια, εμετό, ανορεξία. Τα ανεμβολίαστα ζώα που επιζούν της νόσου συχνά εμφανίζουν προβλήματα όπως οφθαλμικές βλάβες, επιληπτικές κρίσεις, ακόμα και παράλυση. Τα νευρολογικά συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν με καθυστέρηση ακόμα και μερικών μηνών. Όταν εμφανιστούν η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη.

• Εμβόλιο κατά της Λοιμώδους Ηπατίτιδας του σκύλου, ασθένειας που προσβάλλει το συκώτι. Η οξεία μορφή της νόσου είναι σε θέση να προκαλέσει το θάνατο του ζώου σε διάστημα 24-36 ωρών. Οι σκύλοι που επιβιώνουν γίνονται συχνά φορείς της νόσου, σε θέση να μολύνουν με τη σειρά τους άλλους σκύλους. ¨

• Εμβόλιο κατά του ιού της Παραϊνφλουέντζας του σκύλου, ο οποίος εμπλέκεται στην παθογένεση της Λοιμώδους Τραχειοβρογχίτιδας.

• Εμβόλιο κατά της Λεπτοσπείρωσης. Η Λεπτοσπείρωση είναι ένα λοιμώδες νόσημα των ζώων ικανό να προσβάλλει και τον άνθρωπο (ζωοανθρωπονόσος). Συνήθως ο σκύλος μολύνεται από ακάθαρτα νερά ή από τα ούρα άλλων μολυσμένων ζώων (συνήθως ποντικών). Τα συμπτώματα αρχίζουν ξαφνικά έπειτα από 4-12 ημέρες επώασης και περιλαμβάνουν πυρετό, κατάπτωση, εμετό, ανορεξία, ίκτερο και αιμορραγική γαστρεντερίτιδα. Τα ούρα του σκύλου χρωματίζονται βαθύ πορτοκαλί, επέρχεται αφυδάτωση και ουραιμία λόγω νεφρικής ανεπάρκειας. Κάποιες φορές η ασθένεια εμφανίζεται σε πιο ήπια μορφή, αλλά όχι και πιο ακίνδυνη, αφού προκαλεί μόνιμες βλάβες σε νεφρούς και ήπαρ. Το εμβόλιο πρέπει να επαναλαμβάνεται τουλάχιστον μια φορά το χρόνο, ενώ σκύλοι που εκτίθενται σε περιβάλλον αυξημένου κινδύνου θα πρέπει να εμβολιάζονται κάθε 6 μήνες.

• Εμβόλιο κατά της Λύσσας. Η Λύσσα αποτελεί ένα ιογενές νόσημα του κεντρικού νευρικού συστήματοςֹ προσβάλλει όλα τα θερμόαιμα ζώα (συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου) και απαντάται σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου. Η νόσος μεταδίδεται με το δήγμα ζώου που πάσχει από λύσσα ή επωάζει τη νόσο (έχει μέσα του τον ιό της λύσσας, χωρίς όμως να νοσεί) και εμφανίζεται με νευρολογικά, αναπνευστικά και γαστρεντερικά συμπτώματα. Στις χώρες που δεν εφαρμόζεται συστηματικός αντιλυσσικός εμβολιασμός των σκύλων και των άλλων κατοικίδιων ζώων, τα κρούσματα της λύσσας είναι αρκετά. Αντίθετα στις χώρες εκείνες που εμβολιάζονται όλα τα κατοικίδια ζώα, η νόσος εντοπίζεται μόνο σε διάφορα άγρια ζώα, και τα ανθρώπινα κρούσματα σε αυτές είναι πολύ λιγότερα. Στην Ελλάδα το τελευταίο κρούσμα λύσσας στον άνθρωπο καταγράφηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’50 στη Μεσσηνία, ενώ το 1987 ένας δεσποζόμενος σκύλος εισήρθε στη χώρα μας έχοντας προηγουμένως προσβληθεί από τον ιό της λύσσας. Η ελληνική νομοθεσία καθιστά υποχρεωτικό τον ετήσιο αντιλυσσικό εμβολιασμό για τους σκύλους και για τις γάτες.

Τα παραπάνω αποτελούν τα συνιστώμενα εμβόλια, απαραίτητα για κάθε σκύλο. Υπάρχουν όμως μερικές κατηγορίες σκύλων οι οποίοι, λόγω των συνθηκών ζωής και του περιβάλλοντος στο οποίο εκτίθενται, έχουν ανάγκη από επιπλέον προστασία ενάντια σε ορισμένες ακόμη νόσους:

• Εμβόλιο κατά της Λοιμώδους Τραχειοβρογχίτιδας του σκύλου. Η λοιμώδης τραχειοβρογχίτιδα είναι γνωστή και σαν «βήχας του κυνοτροφείου», επειδή παρατηρείται συνήθως σε χώρους όπου φιλοξενείται μεγάλος αριθμός σκύλων. Ο συνωστισμός, η κακή διατροφή, ο κακός αερισμός, οι ακραίες τιμές θερμοκρασίας κι οι ακατάλληλες εγκαταστάσεις είναι οι παράγοντες που προδιαθέτουν για την εκδήλωση της. Η ασθένεια αυτή, της οποίας το κύριο σύμπτωμα είναι ο παροξυστικός βήχας, είναι ιδιαίτερα μεταδοτική από ζώο σε ζώο. Ο βήχας είναι συνήθως ξηρός, σαν κάτι να έχει κάτσει στο λαιμό του σκύλου, και εκδηλώνεται με τη μορφή κρίσεων, το ζώο δηλαδή βήχει συνεχώς για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στο τέλος της κρίσης μπορεί να παρατηρηθεί εμετός. Οι κρίσεις βήχα μπορούν να εκδηλωθούν ανά πάσα στιγμή, συνήθως όμως προκαλούνται μετά από έντονη άσκηση, έξαρση ή από την πίεση που ασκεί το κολάρο στο λαιμό. Η ασθένεια αυτή είναι αυτοπεριοριζόμενη, δηλαδή μόνος του ο οργανισμός την περιορίζει και την εξαφανίζει μέσα σε χρονικό διάστημα το πολύ 40 ημερών. Μετά από μια περίοδο 10 ημερών έντονου βήχα, αρχίζει σιγά-σιγά η νόσος να υποχωρεί. Αυτά συμβαίνουν στην τυπική μορφή. Όμως, αν το ζώο είναι νεαρής ηλικίας ή πάσχει από άλλη ασθένεια, τότε ενδέχεται να υπάρξουν σοβαρές επιπλοκές. Εάν το κουτάβι σας ταξίδεψε πρόσφατα, φιλοξενήθηκε σε χώρο με πολλούς σκύλους ή ήρθε σε επαφή με σκύλο που παρουσίαζε παρόμοια συμπτώματα, είναι σκόπιμο να το εμβολιάσετε. Το εμβόλιο κατά της λοιμώδους τραχειοβρογχίτιδας δεν έχει προληπτικό χαρακτήρα, παρά μόνο αυτόν της μείωσης των συμπτωμάτων σε περίπτωση ήδη υπάρχουσας λοίμωξης.

• Εμβόλιο ενάντια στον κορωναϊό του σκύλου

ΠΡΟΣΟΧΗ : Μετά από κάθε εμβολιασμό, σε οποιαδήποτε ηλικία και αν πραγματοποιηθεί, υπάρχει η μικρή πιθανότητα να εμφανιστούν ήπια συμπτώματα όπως ανορεξία, ληθαργικότητα, υπνηλία που διαρκούν για μία έως δύο μέρες το πολύ, χωρίς κανένα κίνδυνο για το ζώο, ενώ πολύ σπάνια παρατηρούνται αλλεργικές αντιδράσεις.